شماری از زنان معترض در گردهمایی اعتراضآمیز به مناسب ۱۵ اگست، روز سقوط نظام جمهوریت و برگشت حاکمیت طالبان، گفتهاند که تسلط طالبان بر افغانستان «ترس و عقبگرد» ایجاد کرده است.
این زنان که خود را اعضای شورای زنان مقاومت مینامند، میگویند که برگشت حاکمیت طالبان بر کشور باعث از بین رفتن بسیاری از حقوقی و آزادیهای شد که به سختی به دست آمده بودند.
این زنان با انتقاد از سیاستهای طالبان علیه دختران و زنان کشور میگویند: «میایستیم، میجنگیم و خاموش نخواهیم شد».
از طرفی هم این معترضان زن سازمان ملل متحد را به همدستی با طالبان از طریق تعامل با آنان متهم میکنند و میگویند که چنین اقداماتی به «رژیمی» مشروعیت میبخشد که همچنان به نقض حقوقبشر بهویژه حقوق زنان و دختران ادامه میدهد.
یک تن از این معترضان میگوید: «سازمان ملل متحد با تعامل با طالبان، به همان اصولی که بر آن بنا شده است، خیانت می کند».
یک تن دیگر از این زنان معترض گفت: «ما ایستادهایم و میجنگیم. طالبان ممکن است کشور ما را گرفته باشند؛ اما روح ما را نخواهند گرفت. ما به مقاومت، مطالبه حقوق خود و سخن گفتن علیه ظلمی که بر ما تحمیل شده است، ادامه خواهیم داد».
این زنان از سازمان ملل متحد خواستند که هر گونه حمایت و به رسمیت شناختن حکومت طالبان را تا زمانی که تعهد روشنی برای بازگرداندن و حمایت از حقوق زنان و دختران افغانستان وجود ندارد، متوقف کند.
این زنان از جامعه جهانی نیز خواستند تا از مقاومت افغانستان حمایت کند و در کنار زنانی که به مبارزه برای حق، عدالت و آزادی ادامه میدهند، بایستد.
این در حالی است که ۱۵ اگست، سه سالگی سقوط افغانستان به دست طالبان واکنشهای زیادی را برانگیخته است و شماری از چهرههای سیاسی، فعالان حقوقبشر و مدافعان حقوق زنان ۱۵ اگست را «روز سیاه در تاریخ افغانستان» خواندند.
طالبان ۱۵ اگست و سقوط نظام جمهوریت را «روز فتح» میخوانند و روز گذشته از آن تجلیل کردند.
اما شهروندان کشور این روز را «روز سیاه در تاریخ کشور» میدانند و تاکید میکنند که این روز سر آغاز حذف مردم، به ویژه زنان از صحنه سیاست و جامعه در کشور بوده است.