پزشکان در هرات می‌گویند که شمار افراد مبتلا به بیماری‌های روانی در این ولایت افزایش یافته است.
منابع از شفاخانه حوزه‌ای هرات به آمو می‌گویند که بیشتر مبتلایان به بیماری‌های روانی در این ولایت زنان و دختران هستند.
به گفته این منابع، روزانه تا ۵۰ تن بیمار روانی و یا مبتلا به افسردگی برای درمان به شفاخانه حوزه‌ای هرات مراجعه می‌کنند.
از سویی هم، شماری از دانش‌آموزان دختر در هرات می‌گویند که پس از بسته شدن مکتب‌ها، به بیماری روانی مبتلا شده‌اند و حتا تصمیم به خودکشی گرفته‌اند.
اسما می‌گوید شانه‌های کوچکش توان بار سنگین دوری از مکتب را ندارند.
او می‌افزاید که پس از نزدیک به یک سال افسردگی، تلاش کرد که خودکشی کند اما خانواده‌اش به موقع رسیدند و مانع شدند.
او درست هنگامی‌که باید صنف هفتم مکتب را آغاز می‌کرد؛ طالبان از راه رسیدند و مکتب را به روی اسما و بیشتر از یک میلیون دختر دیگر بستند.
مادر اسما نیز کارمند یکی از نهادهای غیردولتی بود؛ اما پس از بازگشت طالبان و محدودیت در برابر کار زنان، از کار بیکار شد.
اسما می‌گوید: «صنف ششم مکتب بودم که مکتب‌ها بسته شد، پدرم از کار بیکار شد و مادرم هم به موسسه کار می‌کرد، بعد از چند وقتی مادرم هم از کار بیکار شد، پدرم بخاطر کارگری مجبور شد به ایران مهاجرت کند، حالت روانی من خیلی خراب شد و اقدام به خودکشی کردم. روان پزشک هم نتوانست به من کمک کند.»
یک باشنده هرات می‌گوید: «آینده نامعلوم است، اقتصاد ضعیف، فقر و بیکاری طی این سه سال اخیر باعث شده که به مریضی روانی دچار شوم و حتی از قرض‌های آرام‌بخش استفاده کنم.»
یک باشنده دیگر هرات می‌گوید: «متاسفانه وضعیت کنونی زندگی در افغانستان، به‌ویژه زنان را دچار افسردگی کرده است. وقتی به کلینیک‌ها مراجعه می‌کنیم؛ یکی از بخش‌هایی که بیشترین بیماران را دارد بخش اعصاب و روان است.»
سه سال است که طالبان مکتب‌ها را به روی دانش‌آموزان دختر بالاتر از صنف ششم بسته‌اند. هم‌زمان همه مرکزهای تحصیلی به روی دختران و زنان بسته شده‌اند و کار زنان در نهاهای دولتی و غیردولتی نیز ممنوع شده است.
