وزارت شهرسازی و مسکن زیر اداره طالبان میگوید که «ماستر پلان» شهر جدید کابل را تغییر داده و در ماستر پلان جدید شمار ساخت و ساز مسجدها را در این شهر افزایش داده است.
حمد الله نعمانی. سرپرست وزارت شهرسازی و مسکن طالبان کمبود مسجد در ماستر پلان را مشکل جدی میداند و میگوید که پس از چهار ماه کار روی «ماستر پلان»، ساحات مسجد در شهر جدید کابل را از دو جریب به چهار جریب افزایش داده و در کنار آن مدرسههای خانگی را در آن اضافه کرده است.
طالبان مدعیاند که اکنون «ماستر پلان» شهر جدید کابل بر بنیاد «فرهنگ و دین اسلام» آماده شده است.
آقای نعمانی افزود: «کلان ترین کمبود مسجدها بود چون افغانان به صورت عموم مسلمان هستند و مسجد ضرورت اولیه شأن است یا مسجد نبود یا اگر بود فاصله اش زیاد بود زمین کم برای آن اختصاص یافته بود ما در آن وقت در هر مرحله که جای مسکونی است ما مسجد زیاد ساختیم مثلا از دو جریب به چهار جریب.»
وزارت شهرسازی و مسکن طالبان میگوید که چهار شرکت خصوصی را برای کار عملی شهر جدید کابل در ده سبز و باریک آب گماشته است.
وزیر شهرسازی و مسکن طالبان گفته است که از شرکتها خواسته شده هر یک دوصد جریب زمین را در شهر جدید کابل برای سرمایه گذاری آماده کنند.
با این حال برخی از شهروندان افغانستان تاکید میورزند که در شهرهای جدید بیشتر نیاز به مکتب دارند تا پسران و دخترانشان به آموزش دسترسی داشته باشند.
یک شهروند کشور که نخواست نامش در این گزارش ذکر شود گفته است: «شهرک که به نام کابل جدید ایجاد میشود به دواخانه شفاخانه دارد ما میخواهیم یک مکتب ایجاد شود ما به یک مکتب نیاز داریم.»
یک دیگر افزود: «این شهرک که به نام کابل جدید جور میشود ما میخواهیم در اینجا مکتب باشد برای ارتقای ظرفیت و برای پسران و دختران حتماً ضروریست باید این مکتب جور شود.»
از سویی هم، هبتالله آخندزاده، رهبر طالبان در ۲۹ ولایت زمینهای دولتی را به وزارت شهرسازی و مسکن انتقال داده تا این وزارت برای مهاجرانی که از پاکستان و ایران برمیگردند، توزیع کند.
وزیر شهرسازی و مسکن طالبان میگوید که کار ایجاد شهرک در ولایت های باقی مانده پنجشیر، بامیان، خوست و غزنی نیز جریان دارد.
حمدالله نعمانی میافزاید: «تقریبا در بیست و نه ولایت چهل و شش شهرک ما زیر مطالعه گرفتیم ما باربار مهندسان خود را فرستادیم و سروی کردن ساحه را دیدن و ای کلان کار بود که آن را به پایان رسانیدیم »
لازم به ذکر است که «ماستر پلان» شهر جدید کابل در سال ۱۳۸۶ در چندین مرحله از سوی مهندسان افغانستان، فرانسوی و آلمانی آماده شد و دو سال بعد آن از سوی موسسه جاپانی بنام جایکا با هزینه شصت میلیون دالر نهایی شد.
بربنیاد این «ماستر پلان»، انتظار می رفت ششصد هزار واحد مسکونی در آن ساخته شود.
اما غصب زمینهای دولتی، در آن زمان کلان ترین مانع در برابر این پروژه بزرگ قرار داشت و سالها کار آن را به تاخیر انداخت.