افغانستان

کمک‌های سازمان جهانی غذا در بلخ کاهش می‌یابند

روند توزیع کمک‌های سازمان غذایی جهان در بلخ، سرطان ۱۴۰۱.

سازمان جهانی غذا اعلام کرده است که کمک‌هایش در ولایت بلخ را تا ۷۰ درصد کاهش می‌دهد و به گفتۀ یک منبع در این نهاد، این اقدام برای رسیدگی بیشتر به نیازمندان واقعی گرفته شده است.

به گفتۀ این منبع، کاهش کمک‌های سازمان جهانی غذا در بلخ آغاز شده اند و در شش ماه آینده این کمک‌ها تا ۷۰ درصد کاهش خواهند یافت.

این منبع به تلویزیون آمو گفت که در شش ماه نخست سال ۲۰۲۲ میلادی نزدیک به ۶۵هزار خانواده تحت پوشش کمک‌های غذایی این سازمان قرار داشت، اما در شش ماه دوم سال جاری میلادی این سازمان تنها برای ۱۵هزار خانواده کمک‌رسانی خواهد کرد.

هرچند که این نهاد دلیل مشخصی برای این تصمیم خود بیان نکرده است، اما این منبع گفت: «برنامه جهانی غذا می‌خواهد در دوره‌ی بعد فعالیت خود به خانواده‌های فقیر و مستحق واقعی کمک کند.»

حاجی طالب ۵۲ ساله که نان‌آور یک فامیل نُه نفری است با انتقاد از این تصمیم خواستار بیشتر شدن برنامه‌های حمایتی جهت دستگیری از نیازمندان شد.

او می‌گوید که روزانه ۲۰۰ افغانی درآمد دارم و با این پول نمی‌تواند نیازهای خانواده‌اش را فراهم کند.

او افزود: «در همین شرایط بد اقتصادی همین کمک‌های جهانی نباشد مردم از گرسنگی می‌میرند.»

محمد زمان، باشنده‌ شهر مزارشریف، می‌گوید: «مردم توان خرید مواد خوراکی را ندارند. بیکاری به اوج خود رسیده و باید کمک‌های جهانی ادامه پیدا کند.»

آگاهان کاهش کمک‌های جهانی هم‌زمان با افزایش نیازمندی مردم به این کمک‌ها را نگران کننده می‌دانند.

سید محمد یزدانپرست، آگاه مسایل اقتصادی در بلخ، می‌گوید:‌ «تمام تنش‌ها و جنجال‌ها ریشه در گرسنگی دارند. اگر گرسنگی بیشتر شود، مردم افغانستان نیز مثل مردم سریلانکا دست به شورش بزنند.»

در همین حال مسئولان محلی طالبان در بلخ نیز بر افزایش کمک‌های غذایی تاکید کرده و بر پشتیبانی حکومت سرپرست جهت حل بحران بشری تاکید می‌کنند.

ذبیح‌الله نورانی، رییس اطلاعات و فرهنگ بلخ، می‌گوید: «امارت اسلامی به کمک‌های غذایی برای حل بحران نیاز دارد. جامعه‌ی جهانی باید با امارت اسلامی همکاری کند.»

نگرانی‌ها از کاهش کمک‌های برنامه‌ی جهانی غذا در بلخ در حالی مطرح می‌شوند که هم‌اکنون در کنار خانواده‌های نیازمند و فقیر نزدیک به ۳۰ هزار خانواده‌ی بی‌جا شده‌ نیز در حومه‌های شهر مزارشریف زند‌گی می‌کنند؛ خانواده‌هایی که با ابتدایی‌ترین امکانات در زیر خیمه‌ روزها و شب‌های خود را سپری می‌کنند و همواره از نبود برنامه‌های حمایتی شکایت دارند.

در حال حاضر بیش از صدها خانواده‌ی آواره از جنگ بلخاب نیز در بخش‌های از شهر مزارشریف بی‌جا شده‌اند و به کمک نیاز فوری دارند.