شماری ازآموزگاران زن در واکنش به تصمیم طالبان درباره کاهش تنخواه آموزگاران زن که بالاتر از صنف ششم تدریس میکردند؛ میگویند که آنان با مشکلات شدید اقتصادی روبهرو خواهند شد.
این آموزگاران میگویند که طالبان در نامهای این موضوع را برای شان گفتهاند.
این تصمیم طالبان اما، آموزگاران را نگران کرده است.
برخی از آموزگاران زن میگویند که کاهش تنخواه شان به پنجهزار افغانی آنان را با چالش جدی اقتصادی روبهرو خواهد کرد و توان پرداخت مصارف زندگی شان را از دست خواهند داد.
این فرمان رهبر طالبان، سر از روز دوشنبه بر آموزگاران زن تحمیل میشود.
آموزگارانی که پس از بسته شدن مکتبهای بالاتر از صنف ششم از سوی طالبان خانه نشین شدهاند،
در این نامه که به آموزگاران نیز رسیده است، آمده است که سر از ماه اسد سال روان خورشیدی فرمان هبت الله آخند زاده در باره تنخواه کارمندان زن به پنج هزار افغانی عملی خواهد شد.
برخی از آموزگاران زن، از این تصمیم طالبان نگران هستند و تاکید میورزند که با پنج هزار افغانی نمیتوانند کودکان شأن را نان دهند.
ماریا، یکی از آموزگاران زن به آمو میگوید: «به عنوان معلم در مقطع لیسانس در مکاتب لیسه دخترانه تدریس میکردم، از زمانی که دختران خانه نشین شدند ما هم در کنار شان خانه نشین شدیم و معاش ماهانه ما از امروز پنجهزار افغانی شده و این بحران میتواند ما را به مشکلات اقتصادی روبهرو کند.»
شایسته، از آموزگاران زن نیز چنین نگرانیاش را بیان کرد: «معاش معلمین زیاد نبود. یا هفت هزار بود و معاش لیسانسها ۹هزار الی ۱۰هزار بود. چندان معاشی ما نمیگرفتیم، چرا تنها باید ما زنان معاش مان کاهش پیدا کند و این واقعا فاجعه بزرگی است برای ما و فامیلهایی که سرپرست نداریم ما نیاز به حمایت داریم هنوز.»
برخی از آموزگاران زن میگویند که سرپرست خانواده شان هستند و طالبان با کاهش تنخواه، آموزگاران را با مشکلات جدی روبهرو خواهند کرد.
برخی از آموزگاران انتقاد دارند که از دو ماه به اینسو تنخواه نگرفتهاند.
شفیقه میگوید: «طالبان اعلامیهای صادر کردند که معاش معلمین پنجهزار افغانی میشود و اعلامیه صادر شد و ما دو ماه میشود که معاش اخذ نکردیم، ما از این پنجهزار افغانی خانواده شش نفرهی خود را خرج میدادیم و متاسفانه هیچ پاسخگویی نیست.»
برخی از شهروندان کشور میگویند که طالبان از زمان به قدرت رسیدن در افغانستان بیشتر به فکر نقض حقوق زنان بودهاند و محدودیتهای شدیدی را بر آموزش، تحصیل، کار و دیگر فعالیتهای زنان وضع کردهاند.
شماری ازآموزگاران زن در واکنش به تصمیم طالبان درباره کاهش تنخواه آموزگاران زن که بالاتر از صنف ششم تدریس میکردند؛ میگویند که آنان با مشکلات شدید اقتصادی روبهرو خواهند شد.
این آموزگاران میگویند که طالبان در نامهای این موضوع را برای شان گفتهاند.
این تصمیم طالبان اما، آموزگاران را نگران کرده است.
برخی از آموزگاران زن میگویند که کاهش تنخواه شان به پنجهزار افغانی آنان را با چالش جدی اقتصادی روبهرو خواهد کرد و توان پرداخت مصارف زندگی شان را از دست خواهند داد.
این فرمان رهبر طالبان، سر از روز دوشنبه بر آموزگاران زن تحمیل میشود.
آموزگارانی که پس از بسته شدن مکتبهای بالاتر از صنف ششم از سوی طالبان خانه نشین شدهاند،
در این نامه که به آموزگاران نیز رسیده است، آمده است که سر از ماه اسد سال روان خورشیدی فرمان هبت الله آخند زاده در باره تنخواه کارمندان زن به پنج هزار افغانی عملی خواهد شد.
برخی از آموزگاران زن، از این تصمیم طالبان نگران هستند و تاکید میورزند که با پنج هزار افغانی نمیتوانند کودکان شأن را نان دهند.
ماریا، یکی از آموزگاران زن به آمو میگوید: «به عنوان معلم در مقطع لیسانس در مکاتب لیسه دخترانه تدریس میکردم، از زمانی که دختران خانه نشین شدند ما هم در کنار شان خانه نشین شدیم و معاش ماهانه ما از امروز پنجهزار افغانی شده و این بحران میتواند ما را به مشکلات اقتصادی روبهرو کند.»
شایسته، از آموزگاران زن نیز چنین نگرانیاش را بیان کرد: «معاش معلمین زیاد نبود. یا هفت هزار بود و معاش لیسانسها ۹هزار الی ۱۰هزار بود. چندان معاشی ما نمیگرفتیم، چرا تنها باید ما زنان معاش مان کاهش پیدا کند و این واقعا فاجعه بزرگی است برای ما و فامیلهایی که سرپرست نداریم ما نیاز به حمایت داریم هنوز.»
برخی از آموزگاران زن میگویند که سرپرست خانواده شان هستند و طالبان با کاهش تنخواه، آموزگاران را با مشکلات جدی روبهرو خواهند کرد.
برخی از آموزگاران انتقاد دارند که از دو ماه به اینسو تنخواه نگرفتهاند.
شفیقه میگوید: «طالبان اعلامیهای صادر کردند که معاش معلمین پنجهزار افغانی میشود و اعلامیه صادر شد و ما دو ماه میشود که معاش اخذ نکردیم، ما از این پنجهزار افغانی خانواده شش نفرهی خود را خرج میدادیم و متاسفانه هیچ پاسخگویی نیست.»
برخی از شهروندان کشور میگویند که طالبان از زمان به قدرت رسیدن در افغانستان بیشتر به فکر نقض حقوق زنان بودهاند و محدودیتهای شدیدی را بر آموزش، تحصیل، کار و دیگر فعالیتهای زنان وضع کردهاند.