برخی از باشندگان کابل می‌گویند که آب چاه‌های شان خشکیده است و ناگزیر هستند تا ساعت‌ها برای به‌دست آوردن آب در فاصله‌های دور انتظار بکشند.
شمار دیگر از پایتخت‌نشینان هم ناگزیر شده اند که پول سهمیه نان شان را آب بخرند.
برخی از باشندگان کابل می‌گویند که چاه‌های آب شان با عمق حتا ۱۲۰ متر خشکیده است و اکنون کمبود آب زندگی عادی بسیاری مردم را در کابل مختل کرده است.
آنان افزودند با آن‌که در شرایط بد اقتصادی به‌سر می‌برند، اما ناگزیر اند تا یک بشکه آب را بیست افغانی بخرند.
یک باشنده کابل که نخواست نامش در گزارش ذکر شود می‌گوید: «آب نداریم، یک بشکه آب را می‌خریم بیست افغانی، یک بشکه آب ما شانزده لیتر است، این که هیچ چیز نمی‌شود، نه برای آشامیدن می‌شود و نه برای شستن فقط یک چای دم می‌کنیم.»
در همین حال یک باشنده دیگر کابل گفت: «مردم دشت برچی، خصوصا پل سرخ آب به‌کلی ندارند؛ مردم بیچاره اند، کار و غریبی نیست؛ یک بشکه آب را به بیست افغانی می‌خرند، بیست افغانی دو دانه نان می‌شود و مردم از نان گذشتند چون بی آب زندگی نمی‌شود.»
انتظار کشیدن برای بدست آوردن آب به کار روزمره باشندگان این منطقه کابل مبدل شده است.
برخی از باشندگان کابل می‌گویند که در وضعیت اقتصادی بد به‌سر می‌برند و درآمد روزانه شأن را ناگزیر اند، آب بخرند.
صفر علی، باشنده کابل به آمو گفت: «منطقه ما آب ندارد، ما در صد متر، یک‌صد و بیست متر چاه زدیم، اما چاه خشک شده است، هر بشکه آب را شما ببینید، پانزده افغانی تا بیست افغانی می‌خریم، در این گرمی مردم آب خوردن هیچ ندارد در نبود آب آشامیدنی بسیار به تکلیف هستیم؛ در کالا شویی! اصلا هیچ کالا شسته نمی‌توانیم.»
باشندگان کابل از ریاست آبرسانی زیر اداره طالبان نیز انتقاد می‌کنند که در تقسیم و مدیریت آب ناکام است و مردم به آب دسترسی ندارند.
ریاست آبرسانی زیر اداره طالبان نخواست در این باره با آمو گفتگو کند، اما پیش از این حفر چاه‌های عمیق، افزایش شرکت‌های تولید کننده آب و ساخت بلند منزل‌ها را عامل بحران کم آبی در کابل گفته است.
