شماری از زنان معترض از عالمان دین در کشور میخواهند که بیشتر از این در برابر رفتارهای «ظالمانه» طالبان خاموش نباشند.
به گفته این زنان معترض، طالبان در سه سال گذشته با رفتارهای سختگیرانه و برداشتهای استبدادیشان از دین، حقوق بشر و به ویژه حقوق انسانی زنان را زیر پا کردهاند و عالمان دین نیز در برابر طالبان خاموش ماندهاند.
شماری از شهروندان، بهویژه زنان، میگویند که عالمان دین باید در کنار آنان بایستند و به طالبان نشان دهند که رفتارشان در برابر زنان خلاف دین و شریعت است.
نزدیک به سه سال است که چرخه قدرت در افغانستان به دست طالبان افتاده است.
به گفته زنان معترض و شهروندان کشور، طالبان محدودیتهای سختگیرانه در برابر زنان و دختران افغانستان تحمیل کرده اند.
مریم معروف آروین، عضو جنبش زنان معترض، میگوید: «خاموشی علمای دینی کشور در برابر جنایتهای طالبان زیر عنوان دین و شریعت برای ما پرسش بر انگیز است. علمای دینی کشور نباید بیشتر از این در برابر سوءاستفاده از دین از سوی طالبان، خاموش بمانند.»
یک باشنده کابل، با تاکید بر عدم افشای نامش به آمو گفت: «مدت زیاد شده است که دروازههای مکاتب بروی ما بسته شده و این یک ظالم بزرگ است. علمای دین در این مدت خاموش بودهاند. پاسخ اینها نزد خداوند چه خواهد بود؟»
این خواستها از عالمان دین درحالی مطرح میشوند که چندی قبل یکی از عالمان دین در کشور با لحن افراط گرایانه و عریان در برابر یکی از زنان متعرض موضعگیری شدید داشته است.
یحیی عنابی، ملا امام در پنجشیر گفته است تمنا زریاب پریانی به دلیل سخنان منتقدانهاش باید در کابل در ملأعام عریان میشد.
اما چرا عالمان دین در درون کشور در برابر این رفتارهای طالبان خاموشاند؟
طالبان در سه سال اخیر هر محدودیتی را که در برابر زنان و دختران کشور وضع کردهاند به دین و شریعت ربط دادهاند؛ به شمول بسته شدن مکتبها و دانشگاهها به روی دختران و زنان.
اما پیش از این احمد الطیب، شیخ بزرگ الازهر که همزمان ریاست شورای حکمای مسلمان را نیز بر عهده دارد، تصمیم ممنوع شدن آموزش و تحصیل دختران و زنان از سوی طالبان را «بدعت» و غیر اسلامی خوانده است.
دانشگاه الازهر مصر قدامت یک هزار ساله دارد و معتبرترین مرجع فتوا برای مسلمانان، به ویژه مسلمانان اهل سنت، شمرده میشود.
اما طالبان همچنان بر این تصمیمهای خود پافشاری دارند و در سه سال گذشته یک قدم هم از آن عقب نگذاشتهاند.