کارشناسان دیدبان حقوق بشر می‌گویند که محدود کردن حمایت از افغانستان به سطوح رو به کاهش کمک‌های بشردوستانه برای منزوی کردن طالبان «راه حل نیست.»
پاتریشیا گوسمن، معاون مدیر بخش آسیایی و فرشته عباسی پژوهشگر در دیده‌بان حقوق بشر در مطلبی در روزنامه «نیو هیومنترین» افزودند از زمان تسلط طالبان بر افغانستان این کشور بار دیگر به دلیل اتها‌‌م‌های مداوم در مورد نقض حقوق بشر که «عمدتاً توسط طالبان انجام شده» مورد بررسی قرار گرفته است.
این کارشناسان با اشاره به وابستگی افغانستان به کمک‌های بشردوستانه تاکید کردند: «کاهش کمک‌ها، وضع تحریم‌ها و محدودیت‌های بانکی اعمال شده توسط دولت‌های خارجی از جمله ایالات متحده از زمان بازگشت طالبان به یک بحران اقتصادی و انسانی در این کشور دامن زده است.»
به گفته آنان در حالی که کمک کنندگان باید به فشار بر رهبران طالبان برای پایان دادن به نقض حقوق زنان و دختران ادامه دهند، محدود کردن حمایت از افغانستان به سطوح رو به کاهش کمک‌های بشردوستانه برای منزوی کردن آن‌ها راه حل نیست.
دیدبان حقوق بشر همچنین گفته‌است که فقر ناشی از درآمد بدتر شده است و کمک‌های بشردوستانه که برای برآوردن نیازهای رو به‌رشد ناکافی بوده و جایگزینی برای یک اقتصاد کارآمد نیست.
طبق این مطلب نشر شده علاوه بر این، در حالی‌که این کمک‌ها برای مردم افغانستان، که با ناامنی غذایی گسترده و سیستم صحت عامه شکسته مواجه هستند، راه نجاتی است اما در حال کاهش است، زیرا کشورهای کمک کننده از «ناسازگاری طالبان خسته شده‌اند و ترجیح می‌دهند با سایر بحران‌های جهانی مقابله کنند.»
کارشناسان دیدبان حقوق بشر می‌افزایند که هیچ راهی برای حل مشکلات حاد افغانستان با دور زدن طالبان وجود ندارد.
کارشناسان دیدبان حقوق بشر گفته‌اند با توجه به این که زنان و دختران تحت سیاست‌های توهین‌آمیز طالبان بیشترین آسیب را متحمل شده‌اند، آن‌ها نه تنها از تحصیل فراتر از صنف ششم و بسیاری از فرصت‌های کاری محدود شده‌اند، بلکه از جمله افرادی هستند که بیشترین آسیب را از بحران بشردوستانه دیده‌اند.
