باشندگان قندز با انتقاد از افزایش بیکاری در این ولایت میگویند که روزها در جادهها دنبال کار میگردند؛ اما نمیتوانند کار پیدا کنند.
برخی از جوانان قندزی که از دانشگاهها نیز فارغ شدهاند، میگویند که در نبود کار ناگزیر هستند تا کشور را ترک کنند.
گفتنی است که بیکاری این روزها از چالشهایی است که نه تنها باشندگان قندز؛ بلکه دامنگیر تمامی شهروندان کشور شده است.
احمد جواد، باشنده قندز میگوید: «در به در هستم. سر چوک (چهارراه مرکزی قندز) میایم، هیچ کار نیست و دوباره به خانه بر میگردم. تمام مردم بیکار هستند».
شیر محمد، باشنده دیگر قندز میگوید: «یک روز کار است و یک روز نه. مقصد همه مردم سرگردان است. اگر کار باشد چرا مردم به ایران و به کشورهای دیگر برود؟»
این باشندگان قندز میگویند که بسیاری از روزها بدون پیدا کردن کار و با دستان خالی به خانه بر میگردند.
عبدالصمد، از باشندگان دیگر قندز میگوید: «کار من رنگمالی است. کار و غریبی هیچ نیست. در یک هفته حتا یک روز هم کار نمیکنیم.»
سازمان ملل متحد گفته است که بیش از ۸۰ درصد شهروندان افغانستان به کمک نیاز دارند.
به تازهگی اوچا یا دفتر هماهنگکننده کمکهای بشردوستانه این سازمان هشدار داده است که برنامه کمکهای بشردوستانه در افغانستان به گونه شدید با کمبود بودجه روبهرو است.