برخی از دانشجویان و دانش‌آموزان دختر نشست دوحه را «یگانه» امید شان برای باز شدن مکتب‌ها و دانشگاهها می‌دانند و از ملل متحد و شرکت کنندگان نشست دوحه می‌خواهند برای بازگشایی مکتب‌ها و دانشگاهها بر طالبان فشار بیاورند.
این دختران می‌گویند که بودن در خانه آنان را افسرده کرده است و آینده شان را نیز از دست رفته می‌بینند.
از سویی هم، برخی از شهروندان کشور آموزش و تحصیل را حق دختران می‌دانند و تاکید می‌ورزند که افغانستان نیازمند دختران و زنان با سواد است.
ثنا هزار و ۱۸ روز می‌شود در کنج خانه، انتظار باز شدن مکتب‌ها را می‌کشد.
صنف نهم مکتب بود که طالبان مانع پیشرفت اش در زمینه آموزش شد.
ثنا می‌گوید که اگر طالبان مکتب‌ها را بسته نمی‌کرد، اکنون در دانشگاه تحصیل می‌کرد اما به دلیل بسته شدن مکتب در حال حاضر در افسردگی بسر می‌برد.
این دانش‌آموز امید به نشست دوحه بسته است تا راهی برای باز شدن مکتب‌ها پیدا شود.
به این باور است که ممکن فشار جامعه جهانی بر طالبان، آنان را وادار به اجازه دادن دختران به مکتب سازد.
ثنا می‌گوید: «باید در نشست دوحه همین جامعه جهانی بخاطر باز شدن دانشگاهها و مکاتب باید اولویت داده شود. باید روی طالبان فشار وارد کنند در نشست دوحه که باید مکاتب دخترا باز شود و دخترا بتوانند درس خود را ادامه بدهند و از درس شان پس نمانند.»
دختران دانش‌آموز می‌گویند که در حال حاضر به دلیل محدودیت‌های طالبان در بخش آموزش و تحصیل، نیمی از جمعیت افغانستان از حقوق شان محروم هستند.
برخی از شهروندان کشور نیز بازشدن مکتب‌ها و دانشگاهها را برای پیشرفت کشور مهم می‌دانند و به این باوراند که افغانستان نیازمند زنان و دختران با سواد است.
عبید، باشنده پروان می‌گوید: «مکتب ها باید باز شوند. خواهرهای ما باید درس بخوانند. ضرورت جامعه است. آموختن علم بر مرد و زن فرض است؛ نباید دختران از آموزش محروم بمانند.»
۵۵۷ روز از بسته شدن دانشگاهها می‌گذرد و دختران در این مدت از تحصیل دور مانده‌اند.
سمیه بیست و یک سال دارد و صنف دوم دانشگاه را به پایان رسانیده بود که طالبان دروازه دانشگاهها را به روی دختران بستند.
این دانشجو می‌گوید که پس از بسته شدن دانشگاه دشوارترین روزهای زندگی اش را سپری کرده است و تا هنوز از بسته شدن دانشگاه اش رنج می‌برد.
سمیه می‌گوید: «اگر که ما می‌توانستیم درس بخوانیم می‌توانستیم یک وظیفه بگیریم؛ فعلا مشکلات اقتصادی دامن گیر ما شده کار نیست ، وظیفه نیست خیلی مشکلات اقتصادی داریم. بخاطر که اگر ما می‌توانستیم یک کار وظیفه داشته باشیم به این مشکلات مواجه نمی‌شدیم.»
در نشست دوحه باید موضوع آموزش دختران اولویت داده شود.
طالبان در تازه ترین مورد و برای دومین سال پیهم دختران را از آزمون کانکور محروم ساختند و این آزمون تنها برای پسران در کابل و ولایت ها بی حضور دختران برگزار شد.
