برخی از کارمندان زن در نهادهای حکومتی و آموزگاران مکتب‌ها می‌گویند که اگر فرمان طالبان درباره کاهش تنخواه کارمندان زن در نهادهای حکومتی عملی شود، با چالش‌های جدی اقتصادی روبه‌رو خواهند شد و کودکان شأن گرسنه خواهند ماند.
این زنان تعیین پنج هزار افغانی تنخواه برای زنان کارمند از سوی طالبان را نا عادلانه می‌خوانند و تاکید می‌ورزند که این فرمان رهبر طالبان جفای بزرگ به زنان است.
هفته پیش، رهبر طالبان فرمانی را صادر کرده است که بر بنیاد آن تنخواه همه زنانی که از سوی حکومت پیشین در استخدام شده بودند و تاکنون از طالبان تنخواه می‌گیرند پنج هزار افغانی تعیین شده است.
این فرمان جدید طالبان، آنان را از سفره‌های ده‌ها هزار آموزگار و کارمندان زن در نهادهای حکومتی برخواهد چید.
در متن این فرمان آمده است همه زنانی که از سوی حکومت پیشین در اداره‌ها استخدام شده‌اند و طالبان به آنان تنخواه پرداخت می‌کنند، تنخواه‌شان از این پس ۵هزار افغانی خواهد بود.
در مکتوب طالبان گفته شده است: «همه زنانی که از سوی حکومت پیشین در در اداره‌ها استخدام شده‌اند و امارت اسلامی (طالبان) تاکنون به آنان تنخواه پرداخت می‌کنند، تنخواه‌شان در واحدهای بودجه‌ای و غیر بودجه‌ای ۵۰۰۰ افغانی تعیین شود. یعنی مقدار تنخواه همه این زنان یک‌سان شود.»
در این مکتوب طالبان روشن نکرده‌اند که تنخواه کارمندانی که برحال هستند و همین اکنون در نهادهای حکومتی زیر اداره طالبان کار می کنند نیز به ۵۰۰۰ افغانی کاهش یافته یا نه؟
هم‌چنان طالبان نگفته‌اند که تنخواه کارمندان زنی را که خودشان استخدام کرده‌اند نیز به ۵هزار افغانی کاهش داده اند یا خیر؟
اما شماری از کامندان زن به شمول کارمندان بخش‌های صحی و معلمان مکتب‌ها که همین اکنون نیز سرگرم کار استند به آمو گفتند که طالبان به آنان گفته‌اند که تنخواه ماه جوزای شان بر بنیاد این مکتوب ۵هزار افغانی خواهد بود.
برخی از آموزگاران و پزشکان زن در نهادهای حکومتی می‌گویند که طالبان با این تصمیم شان یک بار دیگر حقوق زنان را به شدت نقض کرده‌اند.
سوسن، یکی از آموزگاران می‌گوید: «من خودم نان آور یک فامیل پنج نفره هستم. در ماه پنج‌هزار من چی را پوره کرده می‌توانم. پول برق است کرایه خانه است؛ کفایف نمی‌کند. اکنون نیز دو ماه شده ما معاش دریافت نکردیم، در جریان این حکومت نیمی از زنان از کار بیکار شدند. آن‌هایی که کار هم می‌کنند یا برای شان معاش سر وقت داده نمی‌شود یا هر روز کم شده می‌رود.»
نرگس، یکی از آموزگاران می‌گوید: «وقتی دفعتاُ معاشات پایین آمده به پنج‌هزار؛ کرایه خانه خود را از کجا بدهم، خورد و خوراک خود را از کجا کنم و دیگر ضروریات خود را از کجا کنم.»
با چشمان پر اشک نگران مصارف خانواده‌ی ده نفره‌اش است. هاجره در یکی از مکتب های دولتی آموزگار است و ماهانه با ده‌هزار افغانی مصارف خانواده‌اش را تامین می‌کند.
او می‌گوید شوهرش بیکار است. هاجره می‌افزاید که اگر فرمان رهبر طالبان عملی شود؛ وی دیگر توان پیدا کردن نان برای اعضای خانواده‌اش را نخواهد داشت.
جاجره می‌گوید: «معاش من ده‌هزار افغانی بود و قرار است پنج‌هزار شود. برای من که نان‌آور یک فامیل ده نفره هستم خیلی مشکل است. مثل من ده‌ها خانم دیگر که نان آور خانه‌ی خود هستند با مشکلات اقتصادی بر می‌خورند و وضعیت شان خراب می‌شود چون قرار است. معاش ما پنج‌هزار شود، خیلی برای ما مشکل می‌شود.»
ملل متحد در سال ۲۰۱۸ میلادی شمار آموزگاران زن در افغانستان را ۸۱ هزار تن اعلام کرده است. اما اکنون آمارهای پخش شده از سوی وزارت معارف طالبان نشان می‌دهند که شمار آموزگاران زن ۵۱ هزار تن است. از سوی هم شمار کارمندان زن در مرکزهای بهداشتی ده‌هزار تن گفته شده است. اکنون با این حساب تنها با کاهش تنخواه آموزگاران و کارمندان صحی، عاید نزدیک به ۶۱ هزار خانواده به گونه چشم گیری کاهش میابد.
