مهاجران افغانستان در پاکستان که نگران آغاز مرحله دوم اخراج اجباری از سوی حکومت تازهی پاکستان هستند، میگویند که به سادگی از خانههای شان بیرون رفته نمیتوانند و از همین رو در نبود کار و بار با فقر و تنگدستی نیز رو بهرو هستند.
این مهاجران میگویند که در بسیاری از حالتها همچون زندانی به سر میبرند و حتا از بهر شناسایی نشدن از سوی پولیس پاکستان، به کودکان شان نیز اجازه بیرون رفتن را نمیدهند.
به تازهگی اداره ایالت خیبر پشتونخواه گفته است که تا پانزدهم اپریل (۲۷ حمل) روند شناسایی مهاجران افغانستان را تکمیل خواهد کرد.
رویا، یکی از این مهاجران، که از دو سال بدینسو همراه با هفت کودک اش به پاکستان پناه آورده است، میگوید که در نبود امکانات، شوهر اش را از دست داد و اکنون با کوله باری از فقر و تنگدستی با خطر اخراج اجباری نیز رو به رو است.
او میگوید: «بعضی شبها ما نان نداریم و مجبور هستیم با شکم گرسنه بخوابیم. همراه شوهرم بخاطر پرونده ما دفتر ملل متحد میرفتیم اما بخاطریکه دوا نداشت و سرش حمله قلبی آمد شوهرم همانجا فوت کرد. حال که دوباره کابل هم رفته نمیتوانم آنجا طالبان است مجبور هستم اینجا باشم و اینجا هم شرایط خیلی برایم سخت است.»
فقر و تنگدستی دنیای کودکانه کریم و کاجل را نیز رنگ سیاهی بخشیده است. آنان میگویند از پگاه تا بیگاه برای پیدا کردن لقمه نان گدایی میکنند.
کاجل، مهاجر در پاکستان، میگوید: «در مرکز میرویم. وقتی صد یا دوصد کلدار کار میکنم کسی پیسه نمیدهد. اگر توانستیم سه یا چهارصد کلدار کار کنم باز میرویم خانه. بعد در خانه نیز ما را سرزنش میکنند که چرا ایقدر کم کار کردی.»
کریم، مهاجر در پاکستان، میگوید: «از افغانستان اینجا آمدیم بخاطریکه در افغانستان نه نان بود نه پیسه. در اینجا هم نه نان است و نه پیسه. یک برادرم بود که همراهم کار میکرد. او هم اکنون بیمار است و برای خوردن هم چیزی نداریم.»
در کنار این نگرانیها، مشکلات اقتصادی نیز از چالشهای مهمی است که همواره مهاجران افغانستان را در پاکستان میآزارد.
میوند علمی افغان، معاون شورای مهاجران افغانستان در پاکستان، میگوید: «من تا جایی که در جریان هستم، ۲۵ تا ۳۰ درصد مهاجران ما زیر خط فقر زندگی میکنند. یعنی مشکلات اقتصادی شان بسیار زیاد است. ممکن ۱۰ الی ۱۵ درصد اگر با چالشهای اقتصادی مواجه نباشند، بقیه همه با مشکلات جدی اقتصادی روبهرو استند.»
پس از تسلط طالبان بر افغانستان، پاکستان گواه موجی از مهاجرتهای شهروندان افغانستان شد.
مقام های پاکستانی میگویند که در این مرحله، ممکن است کمتر از ۸۰۰ هزار شهروند افغانستان به دلایل مختلف به شمول فرار از طالبان، سفر به کشورهای سومی و یا هم فقر و ناداری به پاکستان پناه آوردهاند.