رسانه‌های پاکستانی گزارش داده‌اند که از آغاز روند اخراج اجباری شهروندان افغانستان تا اکنون، بیش از ۲۰۰ هزار مهاجر بدون مدرک از این کشور اخراج شده‌اند.
برخی از مهاجران افغانستان در پاکستان می‌گویند که هم‌چون زندانی، شب‌ها و روزهای شان را سپری می‌کنند. سراج الدین حقانی، سرپرست وزارت داخله‌ی طالبان در دیدار با برگشت-کنندگان در گذرگاه تورخم، اخراج مهاجران افغانستان را از پاکستان، نشانه‌ی از اخلاق ضعیف دولت پاکستان می‌داند و از پاکستان می‌خواهد که از تحمل کار بگیرد.
صالح‌زاده مهاجر ۳۲ ساله‌ی است که دو سال پیش، زادگاه‌اش بدخشان را برای داشتن یک آینده‌ی بهتر و ادامه‌ی موسیقی، ترک کرد و به پاکستان پناه برد. اما حالا همه چیز برایش وارونه شده است. او حالا به خانه‌ی یکی از بستگانش در کراچی پاکستان پنهان است؛ تا بتواند از چنگال پولیس پاکستان نجات پیدا کند.
او می‌گوید پس از ممنوعیت اجرای موسیقی از سوی طالبان، به امید این‌که بتواند ویزای یکی از کشورهای غربی را به‌دست بیاورد، به پاکستان پناه برده است.
صالح‌زاده می‌گوید: «در حال حاضر ما نمی‌دانیم و آینده‌ی ما کاملاً نامعلوم است و نمی‌دانیم چه زمانی بازداشت خواهیم شد. شاید پولیس پاکستان ام‌روز یا فردا یا در روزهای دیگر، ما را دست‌گیر کند. ما در واقع از این پرونده اطلاعی نداریم؛ اما ما امیدواریم که پاکستان هرگز واقعاً ما را اخراج نکند و آنان باید روند اخراج اجباری مهاجران آسیب‌پذیر را متوقف کند.»
عملیات پولیس پاکستان برای بازداشت و برگرداندن مهاجران بدون مدرک، در بخش‌های پاکستان هم‌چنان جریان دارد و برخی‌ها هم برای این‌که از سوی پولیس پاکستان آزار و اذیت نشوند، ناگزیر شده‌اند تا این کشور را ترک کنند.
اما در آن‌سو کسانی مانند این مهاجر افغانستان که نمی‌خواهد هویت‌اش افشا شود، استند و برای نجات از چنگ پولیس پاکستان، دروازه‌های شان را از بیرون قفل کرده‌اند و چراغ‌های خانه‌های شان را نیز خاموش ساخته‌اند.
این مهاجر افغانستان می‌گوید: «دروازه از بیرون قفل است. داخل قفل شده‌ایم، نمی‌توانیم بیرون برویم. نمی‌توانیم چراغ‌های مان را روشن کنیم. حتا نمی‌توانیم با صدای بلند صحبت کنیم.»
یکی از فعالان حقوق بشر در کراچی پاکستان می‌گوید که تا اکنون چندین بار از دادگاه عالی پاکستان خواسته‌اند که روند اخراج اجباری مهاجران بدون مدرک را متوقف سازند.
سیجال شفیق، مدافع حقوق بشر در کراچی پاکستان می‌گوید: «آنان می‌گویند که نمی٬خواهند بروند، ترجیح می‌دهند بمیرند. جای که زنان از کار منع شده‌اند و فقط می‌توانند با مرد محرم سفر کنند.»
در همین حال، سرپرست وزارت داخله‌ی طالبان در دیدار با برگشت-کنندگان در گذرگاه تورخم، این اقدام پاکستان را خلاف اصول جهانی می‌داند.
سراج الدین حقانی می‌گوید: «سر همسایه‌ها دل ما بد است. همسایه‌ها کاش که چنین برخورد زشت یا این چنین اخلاق بد همرای تان انجام نمی‌داد که این کار مناسب شان نیست. این بالای همه‌گی ما میاید. زندگی با عزت به خود می‌خواهیم. با جهان مبارزه کردیم؛ به خاطر عزت بود و به خاطر استقلال بود و خداوند به این‌ها هم توفیق بدهد که با مهاجران رفتار خوب داشته باشند.»
از آغاز روند اخراج اجباری شهروندان افغانستان از پاکستان، کشورها و نهادهای جهانی؛ به شمول ایالات متحده‌ی آمریکا، ملل متحد، نهادهای حقوق بشری و طالبان، همواره خواهان توقف روند اخراج اجباری شهروندان افغانستان شده‌اند؛ اما حکومت موقت پاکستان، تا اکنون یک قدم هم از این تصمیم‌اش پا به عقب نمانده است.
