با تأکید بر رسیدگی عاجل به وجود سلاح‌ها و موادمنفجرناشده، کمیته جهانی صلیب سرخ (آی سی آر سی) می‌گوید که موادمنفجرناشده تهدید بسیار واقعی و دائمی برای غیرنظامیان در افغانستان است.
این نهاد امروز سه شنبه در یک اعلامیه گفته است که در حالی که درگیری‌ها کاهش یافته اند، زندگی مردم همچنان در تهدید مواد منفجرناشده باقی مانده است زیرا تلاش ها برای پاکسازی ماین‌ها و دیگر سلاح های منفجر ناشده کاملاً موفقیت آمیز نبوده است.
این نهاد می‌گوید که این وضعیت منجر به افزایش تلفات در نزدیک به دو سال پسین در افغانستان شده است.
کمیته بین‌المللی صلیب سرخ می‌گوید که از جنوری ۲۰۲۲ تا جون ۲۰۲۳ میلادی، ۶۴۰ کودک در ۵۴۱ رویداد مربوط به انفجار ماین‌ها و بقایای مواد منفجره کشته یا زخمی شدند.
به گفته این نهاد، این تقریباً ۶۰ درصد از کل تلفات غیرنظامیان (۱ هزار و ۹۲ تن) به دلیل رویدادهای مربوط به مهمات منفجر نشده است.
این نهاد می‌گوید که کودکان به ویژه در برابر صدمات کشنده یا تغییر دهنده زندگی آسیب پذیر بوده اند، زیرا آنها ناخواسته روی مین های زمینی قدم می گذارند یا مهمات منفجر نشده را که در اطراف مکان هایی که اقامت می کنند، بازی می کنند یا کارهای خانه را انجام می دهند جمع آوری می کنند.
پدر یک قربانی هفت ساله گفت که پسرش دو ماه پیش در حالی که به دنبال علوفه برای دام هایشان در کابل می گشت، پایش را پس از گام برداشتن بر روی مین از دست داد.
او می‌گوید: «کودکان منطقه ما معمولاً وظیفه جمع آوری علوفه برای حیوانات را از مزارع نزدیک بر عهده دارند. در چهار می هنگامی که به مزرعه رفتند، یک شی فلزی عجیب و غریب را کشف کردند. ممکن است آن را به دست گرفته یا پرتاب کرده باشند.»
محمدناصر حیدری، کارشناس خنثی سازی مهمات در کمیته بین المللی صلیب سرخ، توضیح داد که چرا غیرنظامیان، به ویژه کودکان، قربانیان اصلی حوادث مربوط به مین های زمینی و مهمات منفجر نشده هستند.
او می‌گوید: «مناطقی که در ۴۰ سال گذشته به عنوان پایگاه های نظامی مورد استفاده قرار می گرفتند یا درگیری های مسلحانه در آنها رخ داده است، به سلاح های رها شده یا منفجر نشده آلوده شده اند.»
به گفته کمیته بین‌المللی صلیب سرخ، کاهش منابع و بودجه توسط کشورها و سازمان‌های اهداکننده از آگست ۲۰۲۱، تأثیر چشمگیری بر تلاش‌ها برای پاکسازی ماین‌های زمینی و مهمات منفجر نشده داشته است.
این نهاد همچنان می‌گوید که با این حال هنوز نیاز مبرمی به جامعه جهانی برای ارائه کمک‌های فنی و مالی برای کاهش تعداد تلفات انسانی ناشی از مواد منفجر ناشده وجود دارد.
