بیش از پنجاه فعال حقوق زن افغانستان با امضا پای یک نامهی دادخواهانه، هفتادو هفتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل را به دلیل نپرداختن به وضعیت زنان این کشور به انتقاد گرفته اند.
این فعالان گفته اند که جهان در حالی برای هفتاد و هفتمین بار در مجمع عمومی سازمان ملل متحد گرد هم میآید که اولویتها، صداها و دیدگاههای زنان افغانستان از بین رفته اما در این نشست به پرداخته نمیشود.
در میان این ۵۰ تن، نام شماری از زنان شناخته¬ شده¬ی افغانستان مانند شهلا فرید، انیسه شهید، تمنا پریانی، هدا خاموش و داکتر حبیبه سرابی نیز شامل استند.
مجمع عمومی سازمان ملل همه ساله برگزار میشود و رهبران جهان، جامعه مدنی، دانشگاهها و بخش خصوصی را گرد هم میآورد تا راهحلهایی برای جدی ترین مشکلات جهان بیابند.
با اینحال این زنان گفته اند که افغانستان برخلاف دیگر کشورهای جهان، در حال حاضر با فروپاشی اقتصاد، کم¬بود شدید موادغذایی و نقض حقوق بشری، بهویژه بحران حقوق زنان را تجربه میکند.
آنان تاکید کرده اند که از ۱۵ آگست ۲۰۲۱ تا اکنون، طالبان نزدیک به ۴۰ فرمان در موارد پوشش و حرکات رفتاری زنان در افغانستان صادر کرده اند.
این نامه که در سایت «change.org» نشر رسیده آمده است: «زنان حق مشارکت سیاسی ندارند، دختران پس از صنف ششم از رفتن به مکتب منع میشوند و زنان از انجام اکثر مشاغل خارج از خانه بازداشته میشوند. آنان همچنین از سفرهای طولانی بدون همراه مرد بازداشته شده اند و به طور فزایندهای از دسترسی به خدمات ضروری محروم شده¬اند.»
در بخش دیگری از این نامه آمده است که تمامی قوانین حمایتی، از جمله قانون پایان دادن به خشونت علیه زنان، به حالت تعلیق درآمده و زنان تمامی ابزارهای دسترسی به عدالت را از دست داده¬اند.
با اینحال، این زنان ماهیت کار سازمان ملل را زیر پرسش می¬برند و تاکید دارند که سازمان ملل و جهان چشم خود را به «بدترین»بحران حقوق بشری در جهان بسته اند.
آنان تاکید کرده اند: «عدم توجه به حقوق زنان و دختران افغانستان، اساس اعلامیه جهانی حقوق بشر را تضعیف میکند که به همه حق میدهد در برابر هر نوع تبعیض از حمایت برابر برخوردار شوند. اظهارات نگران کننده و تعهد شفاهی به حقوق زنان در افغانستان وقتی با هیچ اقدامی همراه نباشد دیگر کافی نیست.»
این در حالی است که در یک نشست ویژه سازمان ملل متحد یک روز پیش از نشست مجمع عمومی این سازمان، انتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل خواهان بازگشایی مکتبهای دخترانه در أفغانستان شد.