ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان در اعلامیه‌ای گفته است آن‌چه را که طالبان بر زنان افغانستان اِعمال کرده‌اند، «مصداق واضح آپارتاید جنسیتی» است.
در اعلامیه این جنش‌های زنان آمده است: «دست‌آورد طالبان در طی سه سال حاکمیت شان {فقط} فقر، بیکاری، ناامنی، محرومیت زنان و دختران از کار و تحصیل، بازداشت‌های خودسرانه، قتل، غارت، غصب اموال، تجاوز به جان و مال و ناموس مردم بوده است که باعث فرار میلیون‌ها نفر از کشور شده است».
در این اعلامیه همچنین آمده است: «ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان این جنایات طالبان را محکوم می‌کند».
این ائتلاف جنبش‌های زنان از جامعه جهانی خواسته است که با اعمال فشار بر طالبان، نگذارند «ادامه ظلم و ستم» آنان علیه زنان افغانستان باعث حذف کامل زنان کشور از روند زندگی اجتماعی شود.
این زنان هشدار داده‌اند که محرومیت زنان از حقوق انسانی شان سبب خلق «بزرگ‌ترین فاجعه» انسانی در کشور خواهد شد که منطقه و جهان را نیز متاثر خواهد ساخت.
این زنان معترض همچنین از مردم افغانستان خواسته‌اند که در قبال اقدام‌های «ظالمانه» طالبان سکوت نکنند و از مبارزه‌های انسانی این زنان به هدف دست‌یابی به ابتدایی‌ترین حقوق انسانی شان حمایت کنند.
ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان کشور همچنین از جهان خواسته است که «آپارتاید جنسیتی» در افغانستانِ زیر اداره طالبان را به رسمیت بشناسد و طالبان را در برابر نقض قوانین بین‌المللی حقوق‌بشر پاسخ‌گو بسازد.
این در حالی است که شماری از فعالان جامعه مدنی و حقوق‌بشر افغانستان در کشورهای مختلف جهان نیز به مناسبت ۱۵ اگست، برای اعتراض‌های سراسری علیه طالبان فراخوان داده‌اند.
این فعالان جامعه مدنی و حقوق‌بشری حاکمیت طالبان بر افغانستان را «مبتنی بر آپارتاید» خوانده‌اند و از سازمان ملل متحد خواسته‌اند که آن را به رسمیت بشناسد.
گفتنی است که پس از حاکمیت طالبان در ۱۵ اگست ۲۰۲۱ بر افغانستان، تا کنون هیچ کشوری در جهان آنان را به رسمیت نشناخته است.
در عین حال طالبان پس از حاکمیت دوباره شان بر کشور، زنان و دختران را از تمام حقوق اساسی شان محروم شاختند و ممنوعیت‌ها محدودیت‌های شدیدی بر بخش‌های مختلف زندگی زنان وضع کردند.
طالبان همچنین دختران بالاتر از صنف ششم را از ادامه آموزش منع کردند و دروازه‌های دانشگاه‌ها را نیز به روی دختران و زنان بستند.
