ندا پروانی و شوهرش با قید ضمانت پس از سه ماه دیروز از زندان طالبان آزاد شدند. بر بنیاد اطلاعات نهادهای جهانی حقوق بشری اکنون ژورلیا پارسی، منیژه صدیقی و پریسا آزاده در زندان طالبان هستند و خبری از سرنوشت در دست نیست.
از سویی هم سازمان عفو بین‌اللمل آزادی ندا پروانی را اتفاق مثبت دانسته و خواستار رهایی زندانیان دیگر از زندان طالبان شده است.
دیدبان حقوق بشر نیز می گوید که هیج زن افغانستان نباید پشت میله های زندان بماند.
منابع آگاه به آمو تایید کردند که سرانجام ندا پروانی همراه با همسرش آرش پروانی، پس از نزدیک به سه ماه دیروز به روز پنجشنبه با قید ضمانت از سوی طالبان آزاد شدند.
این منابع می گویند که ندا پروانی و همسرش در این سه ماهی که در زندان طالبان بودند شکنجه شدند و اکنون در وضعیت بد روحی و صحی قرار دارند.
به گفته این منابع ندا پروانی پس از آزادی از زندان طالبان، به شفاخانه منتقل شده است.
مونسه مبارز، بنیانگذار جنبش اصلی زنان مقتدر افغانستان، می‌گوید: «ندا پروانی و شوهرشان دیروز با ضمانت آزاد شدند؛امیدوارم نهادهای جهانی و سازمان های حقوق بشری فشارهای بیشتری بالای گروه طالبان وارد بکنند، همان طوریکه بقیه معترضان و همسنگران ما در پی فشارهای بین المللی و دادخواهی های متواتر معترضین و مبارزین از زندان طالبان آزاد شدند آرزو می بریم که عین تجربه در مورد ژورلیا پارسی و منیژه صدیقی تکرار شود.»
ندا پروانی همراه با شوهر و فرزندش در ۲۸ سنبله سال روان هجری خورشیدی، از سوی طالبان در خیرخانه کابل بازداشت شد.
وی از اعضای جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان بود. و بارها در خیابان‌های کابل به اعتراض در برابر حکومتداری طالبان پرداخته بود.
دیدبان حقوق بشر نیز می گوید که هیج زن افغانستان نباید پشت میله های زندان بماند.
هیدر بار معاون بخش زنان دیدبان حقوق بشر می‌گوید: «در واقع شمار زنانی که با این نوع خشونت‌ها روبرو شده اند خیلی بیشتر از چیزی است که ما تصور می کنیم، چون خانواده‌ها می ترسند که اگر آواز خود را بلند کنند در کنار زندانی شدن یکی از عزیزان‌شان خطرهای بیشتر متوجه دیگر اعضای خانواده شود.»
جامعه‌ی جهانی در این مورد خیلی خاموش بوده و این آزار دهنده است که ببینیم در حال حاضر بحث به رسمیت شناسی طالبان در شورای امنیت مطرح است، در حالی که ما می دانیم که مدافعان حقوق بشر در شرایط تحقیر آمیز در زندان‌های طالبان به سر می برند. زمان آن رسیده است که جهان دست به کار شود و به صدای این زن‌ها گوش دهد»
با این همه ژولیا پارسی، منیژه صدیقی و پریسا آزاده هفته ها است که در زندان طالبان اند و ظاهرا خبری از سرنوشت آنان نیست.
سازمان عفو بین الملل نیز با پخش خبرنامه‌ی در ایکس آزادی ندا پروانی و همسرش را یک اتفاق مثبت دانسته و خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط دیگر فعالان حقوق بشر از زندان طالبان شده است.
بخشی از خبرنامه سازمان عفو بین الملل می‌گوید: «آزادی زن مدافع حقوق بشر، ندا پروانی و همسرش یک اتفاق مثبت است. از ابتدا نباید او را به زندان می‌انداختند. یک بار دیگر خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط مدافعان حقوق بشر زن، ژولیا پارسی، منیژه صدیقی و پریسا آزاده هستیم. هم‌چنان خواستار آزادی مخالفانی هستیم که به علت دفاع از حقوق بشر و عدالت به طور خودسرانه بازداشت و زندانی شده اند.»
طالبان پس از بازگشت به قدرت محدودیت هایی را در برابر زنان وضع کردند. از بسته شدن مکتب ها و دانشگاه ها گرفته تا محدودیت در گشت و گذار زنان در شهرها.
مواردی که، واکنش شهروندان افغانستان به شمول زنان را برانگیخت و باعث شد که شماری از آنان دست به اعتراض بزنند. ظاهرا پاسخ طالبان به این اعتراض‌های زنان کشور اما زندانی کردن آنان بود.
