فرید ماموندزی، سفیر افغانستان در دهلی نو با نشر اعلامیه‌ای در شبکه اجتماعی ایکس اعلام کرده است که این سفارت فعالیت خود را از روز یکشنبه متوقف می‌کند.
سرانجام فعالیت سفارت افغانستان در هند متوقف شد و یکی دیگر از نمایندگی‌های دیگر سیاسی افغانستان پس از به قدرت رسیدن طالبان به کار خود پایان داد.
این سفارت اعلام کرده است که از امروز به استثنای خدمات فوری قونسلی به شهروندان افغانستان تا هنگام تسلیم‌دهی آن به دهلی نو دَرش را می‌بندد.
سفارت افغانستان در هند دلایل این تصمیم را هم اعلام کرده است:
نخست: عدم پشتیبانی دولت هند هم‌چون مانع اصلی برای پیش‌برد فعالیت‌ها
دوم: ناکامی در ارایه خدمات به دلیل عدم پشتیبانی حکومت هند و نبود دولت قانونی در افغانستان
سوم: کاهش کارمندان و منابع و تمدید نشدن به موقع ویزای دیپلمات‌های افغانستان از سوی دهلی نو
بهاوستی موکرجی، دیپلمات پیشین هندی در این باره می‌گوید: «من تصور می‌کنم که تصمیم برای بسته شدن سفارت در واقع به دلیل هند نیست، بل به علت مشکلات داخلی در داخل سفارت افغانستان است که توسط دولت جدید در کابل ایجاد شده است، دولتی که کاملاً مخالف دولت قبلی است.»
تاکنون دولت هند و طالبان در این پیوند واکنش نشان نداده‌اند.
سفارت افغانستان که از سوی فرید ماموندزی، سفیر حکومت پیشین اداره می‌شود، از دهلی نو خواسته که دست‌کم ساختمان و دارایی‌ها مربوط به افغانستان را در آینده به یک دولت قانونی منتخب تسلیم کند.
این سفارت هم‌چنان گفته است که برخی از کارمندان از طالبان حمایت و دستورالعمل دریافت کنند که این اقدام، خدمت به منافع رژیم نامشروع خواهد بود.
نثاراحمد شیرزی، فعال سیاسی در هند می‌گوید: «به هیچ عنوان نمی‌خواهیم که سفارت افغانستان بی‌سرنوشت باشد و بالاخره در نتیجه یک سازش و یا مجبوریت به گروه جهل طالبان تسلیم داده شود.»
در سوی دیگر در شرایطی که ترکیه حاضر نیست طالبان را به رسمیت بشناسد، میدان بیشتر دیپلماتیک به آن‌ها داده‌است.
منابع می‌گویند که طالبان در رشته استخدام‌های تازه، محمد زبیر ودان را به عنوان سکرتر اول، حمدالله تمکین را مسئول دفتر اتشه فرهنگی و یک کارمند دیگر را به سفارت افغانستان در انقره معرفی کرده‌اند.
هرچند تاکنون هیچ کشوری طالبان را به رسمیت نشناخته، اما برخی نمایندگی‌های سیاسی افغانستان مثل چین، روسیه، ترکیه، ایران، پاکستان، قطر و چندین کشور دیگر را به طالبان واگذار کرده‌اند. موضوعی که طالبان آن را به نحوی به رسمیت‌شناسی خود از سوی این کشورها می‌دانند.
