سال ۱۴۰۱ هجری خورشیدی در افغانستان برای زنان سال افزایش محدودیت ها و ادامه حذف زنان از چامعه است. محرومیت دختران از آموزش، جداسازی صنف های دختران و پسران دانشجو در دانشگاه ها، اجباری شدن «حجاب کامل» زنان، پوشیدن ماسک برای زنانی که در رسانه ها کار می کنند، بسته شدن تمامی نهاد های تحصیلی به روی زنان و ممنوعیت کار زنان در انجو ها، محدودیت ها بر سفر زنان و ممنوعیت زنان از رفتن به مکان های تفریحی، حمام ها و هتل ها محدودیت های اند که طالبان در یک سال اخیر هجری خورشیدی بر زنان وارد کرده اند.
محرومیت از آموزش، نخستین اقدام طالبان پس از تسلط بر افغانستان خانه نشینی دختران بالاتر از صنف ششم در کشور بود، سال نو آموزشی در افغانستان به روز سوم ماه حمل با نواختن «زنگ مکتب» آغاز می شد.
اما سال ۱۴۰۱ هجری خورشیدی مکتب ها به روی دختران بالاتر از صنف ششم بسته بود . و در باره سرنوشت دختران صنف اول تا ششم نیز چیزی گفته نشده است.
مریم خرمی دانش‌اموزش صنف یازدهم در تخار می گوید « از طالبان می خواهیم تا در مکاتب را هرچه زود تر به ما باز کنند و بیشتر از این ما را به تاریکی ها نگذارند»
طالبان در ۳ ماه ثور سال ۱۴۰۱ هجری خورشیدی دستور دادند صنف های دانشجویان دانشگاه های دولتی از هم جدا شوند،بر بنیاد این دستور در سه روز هفته تنها دختران دانشجو به دانشگاه می رفتند و در سه روز هفته نیز تنها پسران دانشجو اجازه داشتند تا به دانشگاه ها بروند و همچنان بر حضور استادان جوان دانشگاه ها در صنف های دختران محدودیت وضع شده بود.
اجاری شدن « حجاب کامل» : طالبان در ادامه سیاست های محرومیت زنان، در ۱۶ ماه ثور سال ۱۴۰۱ هجری خورشیدی پوشیدن «برقع و حجاب کامل سیاه» را بر زنان در افغانستان اجباری ساختند. طالبان دختران دانشجوی را که برقع یا حجاب کامل سیاه نداشتند به دانشگاه اجازه نمی دادند.
طالبان در ادامه برای کم‌رنگ کردن حضور زنان در اجتماع ، در ۲۹ ماه ثور ۱۴۰۱ هجری خورشیدی پوشیدن ماسک را برای زنانی که در رسانه ها کار می کنند اجباری ساختند.
در ماه سرطان ۱۴۰۱ وزارت مالیه طالبان از کارمندان زن این وزارت خواست که به جای خود یک مرد خانواده یی شان را برای کار در این نهاد معرفی کنند تا به عنوان مامور کار کنند. فعالین زن این اقدام طالبان را حذف زنان از تمامی نهاد های رسمی می دانند.
ترانه ادیب یک تن از فعالین حقوق زن میگوید که این محرومیت عواقب خطرناکی را در پی خواهد داشت.
ادامه سرکوب زنان معترض : در ۲۱ ماه اسد سال ۱۴۰۱ هجری خورشیدی زنان برای بازگشایی مکتب ها در کابل دست به تظاهرات زدند و خواهان بازگشایی مکتب ها شدند اما طالبان این تظاهرات را با شلیک های هوایی به هم زدند و زنان معترض را متفرق ساختند.
ژولیا پارسی یک تن از زنان معترض میگوید که آنان توانسته اند با اعتراضات شان چهره واقعی زنان را به جهانیان نشان دهند.
طالبان بار ها اعتراضات زنانی را که در برابر طالبان آواز بلند کردند و به جاده ها رفتند، بازداشت و زندانی کرده اند.
طالبان همچنان در عقرب این سال زنان را از رفتن به پارک های تفریحی و باشگاه های ورزشی نیز منع کرد.
محروم شدن زنان از رانندگی و آموزش رانندگی: در پی وضع محدودیت ها بر زنان در زیر حاکمیت طالبان مقام های طالبان در هرات آموزش رانندگی به زنان و صدور گواهی نامه به آنان را در هرات منع کردند بر بنیاد گزارش ها این دستور به صورت شفاهی به رییس پولیس ترافیک ولایت هرات ابلاغ شده بود. گفته میشود هرات از جمله ولایت های اند که آمار رانندگان زنان در آن نسبت به سایر ولایت ها بیشتر اند.
برگشت دوباره طالبان به قدرت، موجی از محرومیت ها را در افغانستان به بار آورده است و زنان که در بیست سال گذشته دست آورد های در بخش های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی داشتند، بار دیگر به حاشیه زده شدند.
زنان از نخستین روزهای حاکمیت طالبان زیر تیغ این گروه قرار گرفتند و فصل سیاه حذف سیستماتیک برای آنان از راه رسید. هرچندبیشتر از یک سال از حاکمیت طالبان در افغانستان می‌گذرد اما این نوشته بخشی از وضعیت زنان در افغانستان را در سال گذشته؛ ۱۴۰۱ هجری خورشیدی مرور کرده است.
