بازرگانی

زنان در غور: بازار ساخته‌های دستی کاهش یافته است

شماری از زنان در غور از رکود بازار ساخته های دستی زنان ابراز نگرانی می کنند می کنند و می‌گویند که در یک و نیم سال پسین همزمان با افزایش محدودیت‌های طالبان بر زنان، بازار ساخته‌های دستی زنان با رکود روبه‌رو شده است.

ثریای ۲۷ ساله می‎گوید پیش از تحولات سیاسی در کشور مسوول یک مرکز ساخته‌های دستی زنان در غور بود و کار و بار او رونق داشت.

اما به گفته او، بازار این ساخته‌های دستی اکنون روبه رکود است.

او که مادر چهار فرزند است، می‌گوید: «پیش از منع کار زنان در موسسات خوب بود برخی از موسسه‌ها بر بخش خیاطی، گل دوزی، خامک دوزی و دیگر موارد نیاز داشتند و من هم کار می کردم. اما زمانی که طالبان اجازه ندادند، همه زنان بیکار شدند حالا هم هیچ کاری وجود ندارد.»

شبنم ۳۲ ساله، یکی دیگر از زنانی است که در غور بافندگی می کند، شبنم با ابراز نگرانی از فراموشی صنایع دستی در این ولایت می‌گوید که زمینه کار برای آنان محدود شده است.

او می‌افزاید: «سابق هرچیزی که ما می‌ساختیم فروش خوب داشت، حالا اگر یک یخن که ۴ تا ۵ هزار افغانی قیمت داشت بدوزی، به ۱ هزا رو ۵۰۰ افغانی هم کسی نمی‌خرد.»

این زنان همچنان می‌گویند که در بیش از یک سال گذشته هیچ نهادی در بخش رشد صنایع دستی آنان توجه نکرده است.

آنان علت اساسی عدم رشد صنایع دستی شان را وضع محدودیت های طالبان، ناداری و همچنان افزایش بهای رخت و نخ می دانند.

شماری از فعالان زن در غور می‌گویند قوانین سخت‌گیرانه طالبان در برابر زنان در این ولایت سبب شده اند در کنار از رونق افتادن صنایع دستی، زنان نتوانند در انجو ها کار کنند.

مریم جعفری، فعال حقوق زن در غور، می‌گوید: «در جامعه کنونی زنان از هر لحاظ حذف شده اند. زنان نمی‌توانند کار کنند، آزادانه در شهر گشت و گذار کنند یا ساخته‌های دستی خود را بسازند و به فروش برسانند. در واقع زنان در وضعیت بدی قرار دارند.»

اما مسئولان طالبان در غور می‌گویند هیچ مانعی برای تولید صنایع دستی زنان در این ولایت وجود ندارد.

یک مسئول طالبان در غور می‌گوید: «زنان غور که در بخش صنایع دستی بلدیت دارند کار خود را می‌کنند و هیچ ممانعتی نیست. زن‌ها کار خود را در خانه های شان انجام می‌دهند.»

این در حالی است که طالبان در یک ماه پسین حداقل در سه مورد محدودیت‌هایی بر زنان وضع کرده اند. این محدودیت‌ها شامل منع زنان از کار در نهادهای مدد رسان خارجی، منع دختران از دانشگاه و جلوگیری آنان از اشتراک در‌آزمون کانکور در دانشگاه‌های شخصی است.