فضاپیمای دارت که متعلق به ناسا است، روز دوشنبه در عملیاتی تمرینی با سرعت بسیار زیادی به یک سیارک برخورد کرد. این عملیات در شرایط کاملا واقعی و با هدف آمادگی برای روزی که اجرام آسمانی در حال برخورد با زمین باشند انجام شده است.
ناسا از مرکز عملیات خارج از واشنگتن دی سی، اولین تلاش بشر برای تغییر حرکت یک سیارک یا هر جرم آسمانی را به صورت اینترنتی ۱۰ ماه پس از پرتاب «دارت» به صورت زنده نشر کرد.
هدف عملیات روز دوشنبه سیارکی ۱۶۰ متری به نام دیمورفوس بود.
این سیارک قمر سیارکی با اندازه پنج برابر بزرگتر به نام دیدیموس است که مواد تشکیل دهنده دیمورفوس را در فضا پراکنده می‌کند. دیدوموس در زبان یونانی به معنای دوقلو است.
این مأموریت ۳۳۰ میلیون دلاری که حدود هفت سال در حال توسعه است، برای تعیین اینکه آیا یک فضاپیما قادر است مسیر یک سیارک را از طریق نیروی جنبشی محض تغییر دهد، ابداع شد و آن‌قدر آن را از مسیر خارج کرد که زمین را از خطر دور نگه دارد.
پام ملروی، معاون مدیر ناسا و فضانورد بازنشسته، دقایقی پس از برخورد گفت: «ناسا به نفع بشریت کار می کند. بنابراین برای ما انجام کاری شبیه به این، یک نمایش فناوری است، چه کسی می‌داند، شاید روزی توانست خانه ما را نجات دهد».
فضاپیمای دارت که به اندازه یک یخچال با اندازه‌ای متوسط است در ماه نوامبر به فضا پرتاب شد. این فضاپیما که توسط آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جانز هاپکینز ساخته شد، با استفاده از فناوری راهبری نوینی که در همین آزمایشگاه توسعه یافته است، هدایت شد.
وظیفه مدیریت این عملیات نیز بر عهده آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جانز هاپکینز بوده است. دارت (DART) مخفف عبارت آزمایش تغییر مسیر سیارک دوگانه است.
وقتی تصاویر ثانیه به ثانیه از سیارک هدف گرفته شده توسط دوربین DART بزرگتر شد و در نهایت صفحه تلویزیون پخش زنده ناسا را درست قبل از از دست دادن سیگنال پر کرد و تایید کرد که فضاپیما به دیمورفوس برخورد کرده است، صدای تشویق از اتاق کنترل بلند شد. .
هدف آسمانی «دارت» یک سیارک مستطیل “ماه” به قطر حدود ۵۶۰ فوت (۱۷۰ متر) بود که به دور یک سیارک والد پنج برابر بزرگتر به نام دیدیموس به عنوان بخشی از یک جفت دوتایی با همین نام، کلمه یونانی دوقلو، می چرخد.
هیچ یک از این دو شی هیچ تهدید واقعی برای زمین ندارند و دانشمندان ناسا می گویند آزمایش DART آنها نمی تواند به اشتباه خطر جدیدی ایجاد کند.
بیل نلسون، مدیر ناسا، پیش‌تر در توئیتی اعلام کرده بود: «نه، این صحنه‌ای از یک فیلم نیست. پیش از این چنین صحنه‌هایی را در فیلم‌های همچون آرماگدون دیده‌اید. اما مخاطرات زندگی واقعی زیاد است.»
