سازمان نجات کودکان اعلام کرده است که از سال ۲۰۱۴ میلادی تا کنون، دستکم چهار هزار کودک در مسیرهای مهاجرت جان خود را از دست دادهاند؛ آماری که تقریباً نیمی از آنها در اثر غرقشدگی بوده است.
این سازمان هشدار داده که کاهش کمکهای خارجی میتواند شمار مهاجرتهای پرخطر و تلفات انسانی را افزایش دهد.
در این تحلیل که بر پایه دادههای سازمان بینالمللی مهاجرت انجام شده، آمده است که بین سالهای ۲۰۱۴ تا اوایل ۲۰۲۵ میلادی، دستکم ۴ هزار و ۴۴ کودک در مسیرهای مهاجرت جان باختهاند. بسیاری از این کودکان در حال فرار از جنگ، گرسنگی یا بحرانهای اقلیمی بودهاند.
با این حال، سازمان نجات کودکان میگوید شمار واقعی قربانیان ممکن است بسیار بیشتر باشد؛ چون اطلاعات جامع و تفکیکشدهای از مهاجرت کودکان در دست نیست.
دریای مدیترانه، صحرای بزرگ افریقا، مسیر مهاجرت از افغانستان به ایران و مرز ایالات متحده و مکزیک، از جمله خطرناکترین مسیرها برای کودکان مهاجر گزارش شدهاند.
بر اساس این گزارش، نزدیک به نیمی از موارد مرگومیر ثبتشده، ناشی از غرقشدگی بوده و حدود یک هفتم آنها در اثر تصادف یا شرایط نامناسب حملونقل رخ دادهاند.
سازمان نجات کودکان هشدار داده است که کاهش کمکهای بشردوستانه، برنامههای مربوط به سلامت، تغذیه، آموزش و معیشت را برای میلیونها کودک در معرض خطر قرار داده و ممکن است خانوادههای بیشتری را ناچار به مهاجرتهای پرخطر کند.
دانیلا ریاله، مدیر سیاستگذاری مهاجرت در این سازمان، گفته است: «مسیرهای مهاجرت در حال تبدیل شدن به گورستانی برای کودکان هستند. بیش از چهار هزار کودک – آنانی که اطلاعاتی از آنان داریم – طی یک دهه گذشته جان خود را از دست دادهاند؛ کودکانی که به امید آیندهای بهتر از جنگ، گرسنگی و تغییرات اقلیمی از کشور خود فرار کرده بودند.»
او افزود: «این آمار تنها بخش کوچکی از واقعیت را نشان میدهد؛ چون شامل کودکانی میشود که شناسایی و ثبت شدهاند. بدون افزایش سرمایهگذاری برای مقابله با ریشههای مهاجرت، این روند ادامه خواهد داشت.»
خانم ریاله تأکید کرده است که نبود دسترسی به خدمات پایهای مانند بهداشت، تغذیه و آموزش، احتمال دارد کودکان بیشتری را به انجام سفرهای پرخطر سوق دهد.
مدیر سیاستگذاری مهاجرت سازمان نجات کودکان گفته است: «در صورتی که خانوادهها برای تأمین نیازهای اولیه چارهای جز ترک خانه نداشته باشند، تلفات انسانی افزایش خواهد یافت.»
سازمان نجات کودکان از دولتها، نهادهای بینالمللی و اهداکنندگان خواسته است تا سرمایهگذاری در برنامههای حمایتی از کودکان را افزایش دهند. این سازمان همچنین خواستار گردآوری و انتشار دادههای دقیقتری درباره وضعیت کودکان مهاجر، از جمله آمار مربوط به سلامت، آموزش، حفاظت و مرگومیر شده است.
این سازمان معتقد است که تنها با دسترسی به اطلاعات دقیق میتوان درک بهتری از نیازهای این کودکان داشت و پاسخهای مؤثرتری ارائه داد.
سازمان نجات کودکان طی دهههای گذشته در کشورهای مبدأ و مسیرهای مهاجرت، اقداماتی برای کاهش انگیزه مهاجرت ناایمن انجام داده و ساختارهای حمایتی منطقهای و بینمرزی را برای مقابله با قاچاق و سوءاستفاده از کودکان تقویت کرده است. استفاده از فناوریهای نوین و رویکردهای دادهمحور نیز بخشی از این برنامهها است.