طالبان در یک بیانیه از آغاز دوباره فعالیت دانشکده پزشکی دانشگاه بدخشان خبر داده‌اند. در بیانیه آمده است که رهبر طالبان ایجاد دوباره این دانشکده را تایید کرده است.
این اقدام در حالی صورت می‌گیرد که در پهلوی ممنوعیت ورود دختران به دانشگاه‌ها، آموزش‌های پزشکی برای دختران نیز از سوی طالبان منع شده است.
دانشکده پزشکی دانشگاه بدخشان از سال ۱۳۸۳ تاکنون تعطیل بود. این دانشکده در سال ۱۳۷۷ هجری خورشیدی بر اساس فرمان برهان‌الدین ربانی، رئیس‌جمهور وقت، تأسیس شد و تا سال ۱۳۸۳ به فعالیت خود ادامه داد. اما به دلیل کمبود کادر علمی مسلکی، نبود آزمایشگاه‌های مناسب و عدم دسترسی به شفاخانه‌های معیاری برای کارهای عملی، فعالیت این دانشکده به حالت تعلیق درآمد.
پس از آن، دانشجویان این دانشکده به دانشگاه کابل منتقل شدند و از آن زمان تا امروز، ولایت بدخشان فاقد دانشکده پزشکی بود.
به گزارش خبرگزاری باختر زیر اداره طالبان، در سال‌های اخیر، درخواست‌ها برای احیای مجدد این دانشکده افزایش یافته بود. به عنوان نمونه، در عقرب ۱۴۰۱، در جریان برنامه تقدیر از برترین‌های آزمون کانکور در ولایت بدخشان، شماری از اشتراک‌کنندگان خواستار فعال‌شدن دوباره این دانشکده شدند. همچنین در دلو ۱۴۰۲، در جلسه کمیسیون اداری طالبان، ایجاد مجدد دانشکده پزشکی در بدخشان به بحث و بررسی گذاشته شد.
طالبان هدف از بازگشایی این دانشکده را «توسعه تحصیلات عالی پزشکی معیاری در ولایت بدخشان، ارائه خدمات بهداشتی معیار به مردم این ولایت و کمک به حل مشکلات صحی منطقه» گفته‌اند.
این در حالی است که طالبان اخیراً اعلام کرده‌اند که قصد دارند از استادان دانشگاه‌های کشور، به‌ویژه در رشته شرعیات، آزمون تثبیت سطح علمی بگیرند. این تصمیم با واکنش‌های گسترده و انتقادات تندی از سوی جامعه دانشگاهی و نخبگان مواجه شده است.
فضل الهادی وزین، استاد دانشگاه، در واکنش به این اقدام گفته است: «تاریخ این شرم و ننگ را خواهد نوشت.» او این آزمون را «اهانت» به جامعه اکادمیک افغانستان دانسته و تأکید کرده است که این کار از سوی «فرماندهان نظامی و ملاهای مدرسه‌ای بدون تجربه دانشگاهی» انجام می‌شود، در حالی که استادان شرعیات دارای درجات علمی و اکادمیک هستند.
برخی از کارشناسان و استادان دانشگاه نیز معتقدند که طالبان اسلام و شریعت را تنها از دریچه دیدگاه‌های خاص و محدود خود، مبتنی بر آموزه‌های «مدارس دیوبندی»، خلاصه کرده‌اند و این رویکرد در تضاد جدی با دیدگاه‌های روشن و جامع اسلامی قرار دارد.
