افغانستان

روایت قربانی مهاجرت بی‌مدرک که در دام دزدان افتاد

یکی از قربانیان مهاجرت بی‌مدرک، که به دلیل بیکاری مجبور به ترک کشور شد، روایت خود را از دشواری‌های این مسیر، از زندان تا کارهای شاق، بیان می‌کند. او با توجه به تجربه‌های تلخی که در این راه داشته، به دیگران هشدار می‌دهد تا از رفتن به مسیرهای مهاجرت بی‌مدرک خودداری کنند.

این فرد که با نام مستعار جواد معرفی شده است، در گفت‌وگو با آمو از وضعیت خود و دلایل انتخاب این مسیر پرده برمی‌دارد. او می‌گوید که به دلیل نبود فرصت‌های شغلی در کشور، تصمیم گرفت برای ساختن یک زندگی بهتر، راه مهاجرت بی‌مدرک را انتخاب کند.

جواد در این گفت‌وگو می‌گوید: «پس از تغییر حکومت و روی کار آمدن دولت جدید، یافتن کار و تأمین مالی خانواده دشوارتر از گذشته شد. با وجود تلاش‌های فراوان، موفق نشدم زندگی بهتری برای خانواده‌ام فراهم کنم.»

او در نهایت با یک قاچاق‌بر تماس می‌گیرد و مقدمات سفر به ایران را فراهم می‌کند.

او افزود: «تصمیم گرفتم به ایران بروم. با قاچاق‌بر صحبت کردم. او ویدیوهایی به من نشان داد که این مسیر را بسیار آسان جلوه می‌داد. اما پس از چندین مذاکره، بر سر قیمت به توافق رسیدیم.»

جواد در ادامه از چالش‌های فراوانی که در مسیر مهاجرت بی‌مدرک با آن روبه‌رو شده، سخن می‌گوید: «وقتی به مرز ایران رسیدیم، مرزبانان ایرانی به سوی ما شلیک کردند. با تحمل مشکلات فراوان، بالاخره توانستیم به خاک ایران وارد شویم.»

اما مشکلات جواد تنها به عبور از مرز ختم نمی‌شود. او به دام دزدان می‌افتد و شرایط برایش دشوارتر می‌شود.

او می‌گوید: «وقتی به ایران رسیدم، قاچاق‌بران ما را رها کردند. من و چندین افغان دیگر گرفتار دزدان شدیم. آن‌ها ما را به‌قدری شکنجه کردند که تأثیراتش هنوز بر بدنم باقی مانده است.»

جواد پس از یک سال کار شاق در ایران، توسط پولیس بازداشت می‌شود و به افغانستان دیپورت می‌شود.

او می‌گوید: «یک سال در ایران بودم و کارهای سخت انجام می‌دادم. اما پلیس ایران من را بازداشت کرد و به زندان انداخت. در زندان شکنجه‌های زیادی تحمل کردم و در نهایت به افغانستان بازگردانده شدم.»

جواد با مرور تجربیات تلخ خود، به دیگران هشدار می‌دهد: «به هیچ‌وجه وارد مسیرهای مهاجرت بی‌مدرک نشوید. خطرات و مشکلات این راه بسیار بیشتر از چیزی است که تصور می‌کنید.»

دلایل اصلی مهاجرت بی‌مدرک
به گفته برخی از قربانیان مهاجرت بی‌مدرک، بیکاری، فقر اقتصادی و تحولات سیاسی از دلایل اصلی روی آوردن مردم به این مسیرها هستند. این مشکلات باعث شده‌اند تا سال‌ها، افغان‌ها در این مسیر پرخطر قربانی‌های زیادی بدهند.