وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان رسانه‌هایی در کابل را که همچنان برخی اشکال موسیقی را پخش می‌کنند، احضار کرده و از آن‌ها خواسته است که این کار را متوقف کنند.
این وزارت در بیانیه‌ای اعلام کرده است که از مسئولان این رسانه‌ها همچنین خواسته شده تا از انتشار یا پخش محتوایی که «با اصول اسلامی و فرهنگ افغانی در تضاد است» نیز خودداری کنند.
این اقدام جدید به فهرست طولانی محدودیت‌های بی‌سابقه‌ای اضافه می‌شود که طالبان در سه سال گذشته بر رسانه‌ها و خبرنگاران افغانستان اعمال کرده‌اند.
سازمان ملل متحد اخیراً گزارش داده است که بیش از ۳۳۰ خبرنگار و کارمند رسانه‌ای در این دوره توسط طالبان بازداشت شده‌اند، که این موضوع نشان‌دهنده فرسایش آزادی مطبوعات در این کشور است.
این گزارش تأکید می‌کند که «بخش رسانه‌ای افغانستان به شدت آسیب دیده و در محیطی از سانسور و ترس فعالیت می‌کند.» تدابیر طالبان، از جمله بازداشت‌های خودسرانه و تعیین خطوط قرمز نامشخص برای گزارشگری، فضایی از خودسانسوری گسترده در میان خبرنگاران ایجاد کرده است.
طالبان محدودیت‌های گسترده‌ای را اعمال کرده‌اند، از جمله یک دستورالعمل ۱۱ ماده‌ای که محتوای «مغایر با اسلام یا ارزش‌های ملی» را ممنوع کرده است.
یافته‌های کلیدی گزارش سازمان ملل:
تعداد زیادی از رسانه‌ها پس از تسلط طالبان به دلیل از دست دادن درآمد، «خروج خبرنگاران» و «محدودیت‌های طالبان» تعطیل شده‌اند.
طالبان «محیط رسانه‌ای را به‌شدت چالش‌برانگیز» کرده‌اند.
مداخله طالبان در محتوای تحریریه و عملیات داخلی رسانه‌ها «آزادی رسانه را به‌طور قابل توجهی کاهش داده است.»
۳۳۶ مورد بازداشت، شکنجه و ارعاب خبرنگاران توسط طالبان مستند شده است.
اقدامات طالبان فضایی از «خودسانسوری» ایجاد کرده است.
رسانه‌ها اغلب مجبورند «پیش از انتشار گزارش‌ها، هماهنگی و تأیید» طالبان را کسب کنند.
پخش موسیقی ممنوع است؛ «مردان و زنان باید در محیط‌های کاری جداگانه فعالیت کنند» و نباید در یک برنامه با هم ظاهر شوند.
قوانین اخلاقی جدید محدودیت‌های بیشتری ایجاد کرده است، از جمله «ممنوعیت ایجاد یا نمایش تصاویر موجودات زنده، خصوصی‌شدن صدای زنان، و ممنوعیت ارائه خدمات حمل‌ونقل به زنان بدون محرم.»
بر اساس این گزارش، در سال ۲۰۲۳ تعداد کارکنان مرد رسانه‌ای نسبت به سال ۲۰۲۲ حدود ۱۰ درصد افزایش یافته و تعداد کارکنان زن نیز ۱۷ درصد رشد داشته است.
این محدودیت‌ها با انتقادات گسترده‌ای از سوی گروه‌های حقوق بشری و جامعه بین‌المللی روبه‌رو شده است که آن‌ها را بخشی از تلاش گسترده‌تر طالبان برای سرکوب آزادی بیان و مخالفت‌ها می‌دانند.
