کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهجویان می‌گوید که ۶.۶ میلیون نفر در افغانستان سرپناه کافی ندارند و در سال ۲۰۲۴ میلادی به سرپناه نیاز دارند.
این سازمان در گزارشی، آمار بلند بازگشت‌کنندگان از کشورهای همسایه، بحران‌های طبیعی از جمله سیلاب‌ها و زمین‌لرزه‌ها و افزایش سطح فقر و بیکاری را از علت‌های عمده افزایش نیازمندی به سرپناه در میان شهروندان افغانستان عنوان کرده است.
این در حالی است که بر بنیاد آمارهای ملل متحد، زمین‌لرزه‌های هرات در ماه اکتوبر سال ۲۰۲۳ میلادی ۴۸ هزار خانه و جاری شدن سیلاب‌ها در سال جاری میلادی بیش از ۱۸ هزار و ۴۶۰ خانه مسکونی را در سراسر کشور تخریب یا ویران ساختند.
این سازمان می‌افزاید که این عوامل تاب‌آوری جوامع را در پی بیش از ۴۰ سال جنگ، با فرسایش شدید رو به رو ساخته و نیازهای شدید به سرپناه را در سراسر افغانستان ایجاد کرده است.
کمیشنری عالی ملل متحد می‌گوید که در عین حال تامین سرپناه برای آسیب‌دیدگان و نیازمندان افغانستان یکی از اولویت‌های این سازمان در سال جاری میلادی بوده است که کمک‌هایی را در زمینه سرپناه دائمی، کمک تعمیر سرپناه، سرپناه اضطراری و کالاهای غیرغذایی برای اطمینان از دسترسی به راه حل‌های آبرومندانه برای خانواده هایی که با بحران مواجه هستند، نیز انجام داده است.
در گزارش این سازمان آمده است که مسکن مناسب بیش‌تر زیربنای حیثیت، امنیت و حریم خصوصی خانواده‌ها است.
این سازمان می‌گوید که در ارائه کمک سرپناه به مهاجران عودت‌کننده، آوارگان داخلی بازگشته به مناطق بومی شان و اعضای آسیب‌پذیر جوامع اولویت می‌دهد.
وضعیت بشری و سرپناه
این در حالی است که شماری از مهاجران بازگشته از کشورهای همسایه افغانستان می‌گویند که با فرارسیدن فصل زمستان با مشکلات جدی مواجه هستند.
این شهروندان کشور، مهیا نشدن سرپناه کافی با آغاز فصل زمستان، نبود غذای کافی و عدم اشتغال در کشور را از چالش٬های عمده شان عنوان می‌کنند.
در عین حال شماری از شهروندان کشور می‌افزایند با وجودی هوا سرد شده؛ اما لوازمی برای گرم کردن خانه‌ها برای کودکان شان ندارند و تعدادی از آنان هنوز در زیر خیمه‌ها زندگی می‌کنند.
