با نزدیک شدن زمستان، گسترش فقر و بحران اقتصادی مردم را نگران کرده است.
شماری از باشندگان کابل می‌گویند که نبود کار و تورم فزاینده، دسترسی به سوخت و لباس گرم را دشوار ساخته است.
آنان با انتقاد از طالبان می‌گویند که جلو گرانی و بحران اقتصادی را بگیرند.
حمیده، ۳۶ ساله زنی که سرپرست خانواده‌ای هفت‌نفری است. او در یکی از مکتب‌های خصوصی شهر کابل با درآمد اندک ۴ هزار افغانی در ماه، همچون صفاکار سرگرم کار است.
با نزدیک شدن زمستان، دغدغه‌های او سنگین‌تر شده است. بهای چوب و ذغال افزایش یافته و او نمی‌تواند حتی سوختی برای گرم نگه داشتن خانه‌اش تهیه کند.
حمیده، باشنده کابل، می‌گوید: «نرخ مواد سوخت خیلی بلند است. اگر می‌شود که دولت کمی به این وضع رسیدگی کند؛ کمی نرخ‌ها را پایین بیاورد که مردم حداقل بتوانند مشکلات خود را رفع سازند. برای مردم زندگی واقعا در افغانستان سخت بود؛ اما حالی سخت تر شده.»
نزدیک شدن زمستان، گسترش فقر و بحران اقتصادی در کشور مردم را نگران ساخته است.
شماری از باشندگان کابل می‌گویند که کمبود فرصت‌های کاری، افزون بر تورم فزاینده، دستیابی به سوخت و لباس گرم را برای بسیاری از خانواده‌ها به یک آرزو مبدل کرده است.
لیمه، باشنده کابل، می‌گوید: «فصل زمستان نزدیک است. بدبختانه بیکاری اقتصاد مردم را خراب کرده است. هیچ عاید نیست که نیازهای اساسی را رفع کند.»
زرمینه، باشنده کابل، می‌گوید: ” به جای این که این‌ها مصروف روی زن و موی زن باشند جلو قیمتی و قحطی را بگیرند. طالبان تا به کی به مردم فقیر و بیچاره فشار وارد می‌کنند؟ مردم روز به روز اقتصاد شان ضعیف می‌شود. نه کاروبار است و مشکلات مردم هم روز به روز زیاد می‌شود.»
پیش از این نیز شاخص جهانی فقر چند بُعدی گزارش داده که ۵۸.۹ درصد از جمعیت فقیر در افغانستان را کودکان می‌سازند. بر بنیاد اطلاعات پخش شده از سوی این شاخص، شمار کودکان فقیر در افغانستان نزدیک به پنج میلیون بیشتر از بزرگسالان است. به گونه‌ای که ۱۵.۵ میلیون کودک و ۱۰.۸ میلیون بزرگسال در کشور در فقر به‌سر می‌برند.
