شماری از باشندگان غور می‌گویند که فقر و تنگدستی آنان را ناگزیر کرده که کودکان‌شان را برای انجام کارهای شاق بفرستند.
آنان می‌گویند که در سه سال گذشته هیچ کمکی دریافت نکرده‌اند.
آمو روایت زندگی کودکی را پوشش می‌دهد که برای به دست آوردن هزینه‌ی پدر و مادر معلولش کارهای شاق انجام می‌دهد.
موسی مکتب را ترک کرده تا بتواند لقمه نانی برای پدر و مادر معلولش فراهم کند.
کودک ۷ ساله در بازار ولسوالی تولک ولایت غور سرگرم کارهای شاق و تکدی‌گری است.
موسی، یک کودک کارگر در ولایت غور می‌گوید: «در محل گذشته که بودم مکتب میرفتم و حالا مکتب نمی‌روم، پدرم فلج است و کار نمی‌کند.»
فقیر احمد، پدر موسی که به بیماری آبله مبتلا است می‌گوید جز پسرش دیگر امیدی ندارد.
فقیر احمد می‌گوید: «هیچ چیزی نداریم، بچه کارکن من هم همین است، هیچ چیزی نداریم که بخوریم، خرج و مصرف هم گاهی قرض می‌کنیم.»
عیدی ماه دیگر باشندۀ غور که شوهرش از معلولیت پا رنج می‌برد، می‌گوید تاکنون هیچ کمکی دریافت نکرده است.
عیدی ماه می‌افزاید: «هیچ نوع کمکی به من ندادند، نام مرا نوشته کردند اما کمک ندادند.»
ولسوالی تولک یکی از ولسوالی‌های بزرگ ولایت غور است که بیشتر باشندگان آن با مشکلات جدی اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
