سراج‌الدین حقانی وزیر داخله طالبان و رهبر شبکه حقانی یکی از شاخه های قدرتمند طالبان، کاسه صبر اش برای نخستین بار در یک سخنرانی در ولایت خوست لبریز شد. وی از انحصار قدرت، استبداد رای و تحمیل دیدگاه بر دیگران انتقاد کرد و تاکید ورزید که وضعیت کنونی پذیرفتنی نیست.
سراج الدین حقانی، وزیر داخله طالبان، در آن سخنرانی، گفت: «رای خود و فکر خود به اندازه بر ما حاکم شده است که به چالش کشیدن، هدف قرار کردن، بدنام نمودن و منحصر نمودن تمام نظام در فکر و مزاج ما به یک افتخار، یک رای و یک اساس مبدل شده است.»
وزیر داخله طالبان در واپسین سخنرانی‌اش در کابل، باز هم لب به انتقاد می گُشاید – وی از انحصار در حاکمیت شان سخن می‌زند و می گوید که «نظام نباید به اندازه یی بسته و کوچک ساخته شود که تنها اعضای یک مدرسه دینی خود را در آن ببینند.»
در کابینه طالبان هیچ غیر طالب حضور ندارد و طالبان چهره افغانستان امروز را به گونه کامل طالبانی ساخته اند.
سراج الدین حقانی، وزیر داخله طالبان، می گوید:«این را ما به اندازه یی کوچک و منحصر بسازیم که تنها اعضای یک مدرسه خودشان را در آن ببینند، در این نظام خو همه شریک استند.»
و اما به نظر می رسد که اختلاف اصلی در توازن قدرت میان رهبر دیده نشده و قندهار نشین طالبان و کابینه او در کابل است.
هبت الله آخندزاده تلاش دارد که همه چیز را در کنترول اش داشته باشد.
برگزاری نشست های کابینه طالبان در قندهار، انتقال دفتر سخنگوی طالبان به این ولایت، ایجاد یک واحد نظامی ویژه و تعیین کسانی نزدیک به ملاهبت الله در بخش‌های مهم و راهبردی، بخشی از رویا رویی کابل – قندهار دانسته می شود.
این در حالیست که پیش از این برخی دیگری از رهبران طالبان نیز لب به انتقاد گشوده اند.
انتقاد از محرومیت دختران از آموزش تا «بی‌حرمتی» به خواست های مردم.
ملا یعقوب، وزیر دفاع طالبان گفته است:«از تکبر و غرور خودداری کنیم و به خواست های مشروع مردم لبیک بگوییم.
عبدالسلام حنفی، معاون نخست وزیر طالبان، می گوید:«وظیفه مفتی تنها منع کردن نیست، راه نشان دادن نیز است.»
در همین حال عباس ستانکزی، معین سیاسی وزارت خارجه طالبان گفته است که«اگر فرمان های امیر خلاف شریعت باشند، نافرمانی از آن جایز است.»
در این میان ذاکر حسین ارشاد، استاد دانشگاه در باره این انتقاد و اختلافات درونی طالبان می گوید:«اگر در آدرس طالبان کسی و کسانی ادعای خیرخواهی نسبت به افغانستان دارد به جای این نگاه های واگرایانه و نگاه های انحصارگرایانه تن دهند به اراده عمومی و تن دهند به میکانیزم ها و سازوکارهای که در آن اراده عموم احترام میشود.»
با وجود این انتقادها، تاکنون هیچ کدام از جناح‌های طالبان، به شمول شبکه حقانی، در برابر فرمان‌های سرکوبگرایانه ملا هبت الله اقدام عملی نکرده اند و این انتقادها بیشتر در الفاظ باقی مانده اند.
هرچند رهبر شبکه حقانی از انحصار قدرت از سوی شاگردان مدرسه ها انتقاد می کند، اما تمامی مقام‌های درجه یک وزارت داخله به رهبری سراج الدین حقانی، اعضای طالبان و بیشتر از یک قوم اند.
با این هم روشن نیست که این انتقادها ریشه در اختلاف نظر جدی دارد یا از بهر تقسیم کرسی ها و منابع است.
