افغانستان

زنان معترض و نظامیان پیشین: جهان در آوردن فشار بر طالبان کوتاهی کرده است

زنان معترض می‌گویند که جامعه جهانی تنها نظاره‌گر محدودیت‌های وضع شده از سوی طالبان در برابر زنان بوده و بر طالبان فشارهای لازم را نیاورده است.

توماس نیکلاسون، نماینده ویژه اتحادیه اروپا برای افغانستان در حالی سفر پنج روزه‌اش برای بررسی اوضاع افغانستان را به پایان رسانده که اوضاع حقوق بشری و نیز محدودیت‌ها در برابر آزادی‌ها، کار و آموزش زنان در افغانستان به یک معضل حل ناشده تبدیل شده است.

نماینده ویژه اتحادیه اروپا برای افغانستان از پیامدهای ادامه ممانعت‌های کار زنان در نهادهای غیردولتی هشدار داده و می‌گوید که زیان آن به زنان و کودکان نیازمند افغانستان می‌رسد.

اما سئوال اینجاست که چنین سفرهایی چه باری را از شانه‌های سنگین زنان معترض و زنانی که آزادی، حق کار و آموزش از آنان گرفته شده کم می‌کند؟

زنان معترض که همین اکنون در کابل به سر می‌برند، در حالی که جامعه جهانی را در فشار آوردن بر طالبان به کوتاهی متهم می‌سازند، ادامه محدودیت‌ها را در برابر زنان خلاف آموزه‌های اسلام می‌دانند.

شمایل توانا، عضو جنبش زنان معترض در این باره گفت: «ایجاد محدودیت‌های سخت گیرانه و زن ستیزانه نه در قانون شریعت اسلامی است و نه هم مطابق با فرهنگ و عنعنات مردم افغانستان است. از زمانی که طالبان به افغانستان آمده‌اند، تمام برنامه‌شان محدودیت و محرومیت زنان افغانستان بوده است.»

تنها زنان نیستند که از محدودیت‌های طالبان آسیب دیده‌اند، وضعیت نظامیان پیشین نیز نگرانی‌های داخلی و خارجی زیادی به همراه داشته است. موضوعی که از سوی نماینده ویژه اتحادیه اروپا برای افغانستان نیز مطرح شده است.

با این حال نظامیان پیشین می‌گویند که جامعه جهانی نتوانسته طالبان را در این باره پاسخگو بسازد.

فرید احمدی، فرمانده پیشین قول اردوی عملیات‌های خاص در این باره گفت: «یک گروه از طالبان به خانه نظامیان پیشین هجوم می‌آورند و آنها در مقابل خانواده‌شان شکنجه کرده و با خود می‌برند و سپس جسد او را تسلیم خانواده‌اش می‌کنند. ما ده‌ها مثال اینگونه داریم.»

او ادامه داد: «آنها اگر آن نظامی را پیدا نکنند اعضای خانواده‌اش را با خود می‌برند و بعد مجبورشان می‌کنند که سلاح طالبان را خریداری کنند و دوباره به طالبان آن سلاح را تسلیم کنند. من شخصا با نظامیانی که چنین شنکجه‌هایی را متحمل شده‌اند، صحبت کرده‌ام، بسیاری از آنان دچار افسردگی شده‌اند.»

این درحالی است که روز گذشته سیگر یا بازرس ویژه ایالات متحده امریکا برای بازسازی افغانستان در گزارشی ۱۶۷ صفحه‌ای گفته است که طالبان در سه ماه پسین ۲۶ تن از نظامیان پیشین را شکنجه کرده و شماری از آنان را نیز کشته‌اند.

در این گزارش آمده است که رهبران طالبان از این اقدامات زیردستان‌شان چشم پوشی می‌کنند.