نصیراحمد فایق عصر روز چهارشنبه به وقت محلی امریکا در نشستی مشترک با فعالان حقوق زن از افغانستان، رینا امیری نماینده امریکا در امور زنان و دختران افغانستان و شماری دیگر از دیپلمات‌های کشورهای خارجی مستقر در سازمان ملل متحد به مناسبت ۸ مارچ وضعیت زنان و دختران افغانستان را در اداره طالبان بررسی کردند.
قربانی اصلی وضعیت امروز افغانستان زنان هستند
نصیراحمد فایق، مسوول نمایندگی دایمی افغانستان در سازمان ملل متحد در این نشست گفت: «امروز مردم افغانستان با بحران‌های متعدد انسانی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی مواجه هستند که دلیل آن شکست طالبان در ایجاد یک سیستم حکومتی پاسخگو، کارآمد، مسوول و فراگیر براساس خواست مردم است.»
او با اشاره به اینکه قوانین سخت گیرانه طالبان بر تمام عرصه‌های زندگی مردم افغانستان سایه افگنده است افزود: «از اعمال محدویت بر رسانه‌ها گرفته تا افزایش بی کاری در کشور و قربانی اصلی این ماجرا زنان افغانستان بوده‌اند.»
فایق در ادامه تاکید کرد: «از زمان تسلط اجباری طالبان بر افغانستان در ۱۵ آگست ۲۰۲۱، بیشتر دستاوردهای دو دهه اخیر افغانستان، از جمله در زمینه توانمندسازی زنان و برابری جنسیتی از سوی طالبان از بین برده شده است و زنان و دختران، قربانیان اصلی قوانین و سیاست های سختگیرانه طالبان هستند.»
او خاطرنشان کرد که زنان و دختران افغانستان بار مسوولیت مبارزه با طالبان را به تنهایی می‌کشند. زنان در یک و نیم سال گذشته ده‌ها اعتراض در سراسر کشور راه‌اندازی کرده‌اند. اعتراضاتی که لت و کوب، بازداشت و شکنجه شماری زنان افغان را نیز به همراه داشته است.
با این حال آقای فایق می‌گوید: «صدای زنان و دختران جسور افغانستان باید شنیده شود و آنها باید در مبارزه حق طلبانه شان مورد حمایت قرار گیرند. کشورهای عضو سازمان ملل متحد، دبیرکل سازمان ملل متحد، کشورهای کمک کننده، نهادهای بین المللی و سازمان های جامعه مدنی مسوولیت مشترک و اخلاقی دارند تا از طریق انسجام، وحدت و اقدامات ملموس از زنان افغانستان حمایت و در کنار آنها باشند.»
باید صدای زنان افغانستان شنیده شود
در ادامه این نشست رینا امیری، نماینده ویژه ایالات متحده امریکا در امور زنان و دختران افغانستان نیز تاکید کرد که باید برای زنان افغانستان کمک‌های مستقیم فراهم شود و صدای آنان باید شنیده شود.
او ادامه داد: «بارها و بارها از زنان افغانستان شنیده‌ام که می‌گویند از جانب ما صحبت نکنید، بگذارید ما از طرف خودمان صحبت کنیم، بگذارید خودمان با طالبان صحبت کنیم. در هر نشستی که در مورد افغانستان بحث می‌شود، نه فقط حقوق زنان افغانستان بلکه باید زنان افغانستان بر سر میز مذاکره حضور داشته باشند. این پیامی است که من در هر ملاقاتی که با جامعه جهانی و با طالبان داشته‌ام گرفته‌ام و فکر می‌کنم این پیامی است که ما نیز باید داشته باشیم و از آن دفاع کنیم.»
امیری تاکید کرد: «ما صندوق و ائتلاف مقاومت اقتصادی زنان افغانستان را ایجاد کرده‌ایم که مشارکت‌های دولتی و خصوصی را برای حمایت از زنان افغانستان به ارمغان می آورد. من از بسیاری از زنان افغانستان شنیده‌ام که این نوع حمایت ملموس نیز مورد نیاز است؛ هم از نظر مشارکت با رهبری در سراسر جهان و هم یافتن راه ها برای حمایت مستقیم از زنان افغانستان.
هیچ کس جز زنان نمی‌تواند ما را درک کند
حاضران در این نشست تاکید کردند که مساله حقوق زنان افغانستان، تنها مساله آموزش و کار نیست، بلکه زنان و دختران با مشکل‌های متعددی روبرو استند.
اصیلا وردک، فعال حقوق زن و دیپلومات پیشین در این باره گفت: «امروز، ورود به دروازه سازمان ملل آسان نبود، چون با غم و اشک در مورد از بین رفتن دستاوردها صحبت کردیم. این آسان نیست، هیچ کسی نمی‌تواند ما را درک کند، به جز زنان. شرایط آسانی نیست. من می‌خواهم با خواهران خود از اوکراین و ایران غم شریکی کنم، زیرا آنان مشکل مشابهی و جنایات مشابهی که من و خوهرانم در افغانستان با آنها مواجهیم، دارند.»
مارتین گالاگر، معاون نماینده دایم ایرلند در سازمان ملل متحد گفت که طالبان در مورد آنچه می‌کنند، پاسخگو باشند.
او تاکید کرد: «طالبان باید براساس آنچه انجام می دهند و نه آنچه می‌گویند قضاوت شود و این همان چیزی است که ما همیشه گفته‌ایم و فکر می‌کنم داریم می‌بینیم که آنها چه می کنند و قطعا اینطور نیست. گفتند قرار است این کار را انجام دهند و باید پاسخگو باشند و ما باید هر کاری از دست مان بر می آید برای این کار انجام دهیم.»
طالبان پس از تسلط بر افغانستان در اگست ۲۰۲۱ محدودیت‌های زیادی بالای زنان و دختران افغانستان وضع کرده و با وجود تلاش‌های جامعه بین المللی، این گروه سیاست خود در قبال زنان و دختران افغانستان را تغییر نداده است. این درحالی است که مردم افغانستان با بحران‌های متعدد انسانی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی مواجه هستند و دلیل آن شکست طالبان در ایجاد یک سیستم حکومتی پاسخگو، کارآمد، مسوول و فراگیر بر اساس خواست مردم گفته شده است.
از زمان تسلط اجباری طالبان بر افغانستان در ۱۵ آگست ۲۰۲۱، بیشتر دستاوردهای دو دهه اخیر افغانستان، از جمله در زمینه توانمندسازی زنان و برابری جنسیتی، از سوی طالبان از بین برده شده است و زنان و دختران، قربانیان اصلی قوانین و سیاست های سختگیرانه طالبان هستند.
