منابع در نیمروز می‌گویند که پس از تسلط طالبان در افغانستان ازدواج‌های زیر سن، ازدواج اجباری و فروش دختران افزایش یافته است.
برای هر دخترم ۲۰۰ هزار افغانی گرفتم
گلالی ۱۳ ساله و تورپیکی ۱۲ ساله دخترانی هستند که یک و نیم سال قبل در ولسوالی چخانسور ولایت نیمروز قربانی ازدواج زیر سن شده‌اند.
فاطمه مادر این دو کودک می‌گوید که شوهرش نظامی بود و در جنگ ولسوالی چخانسور کشته شد. از او ۴دختر و ۱پسر باقی مانده است.
او به آمو گفت که پس از کشته شدن شوهرش مسئولیت فرزندان‌اش به دوش او ماند و از اینکه توانایی پرداخت نفقه فرزندان خویش را نداشت، مجبور شد دو دخترش را به شوهر بدهد.
فاطمه می‌گوید به دلیل اینکه کودکانش روزها تا شام گرسنه بودند و هیچ منبع درآمدی نداشتند، آنان را در سن پایین «فروخت» تا هم شکم تورپیکی و گلالی سیر باشد و هم با پول طویانه آنان شکم فرزندان دیگر خودرا سیر نگه دارد.
فاطمه افزود: «طالبان پدر کودکانم را کشتند ما گرسنه و سرگردان ماندیم مجبور شدم دو دختر خورد را که حتی معنای زندگی متاهلی را نمی‌دانند فروختم تا انان را نجات دهم وگرنه همه از گرسنگی از بین می‌رفتیم.»
او دختران خود را در بدل ۲۰۰ هزار افغانی فروخته است تا مصارف یکساله فرزندان دیگرش را تامین کند.
دختر خود را در بدل ۱۰۰ هزار افغانی شوهر دادم
آصفه دختر ۱۳سال دارد و پدرش معتاد به مواد مخدر است.می‌گوید پدرش او را ۱۶ ماه قبل در بدل ۱۰۰ هزار افغانی به پسر کاکایش فروخته است.
او می‌گوید که شوهرش ناشنوا است و از عهده مسئولیت های خانواده و نفقه او برآمده نمی‌تواند و هر روز او را لت و کوب و شکنجه روحی و روانی می‌کند .
این دختر نوجوان با اشاره به اینکه هیچ مرجعی نیست تا از شوهرش شکایت کند و برای حقوق انسانی خود دادخواهی کند افزود: «تاکنون دوبار خودکشی کردم، اما نجات یافتم.»
دخترم ۱۶ سال داشت و خودکشی کرد
زیبا نارویی مادری است که دختر ۱۶ ساله‌اش یک ماه قبل در اثر ازدواج اجباری خودکشی کرده است .
مادر زیبا گفت: «دخترم خیلی علاقمند درس خواندن بود. وقتی مکاتب بسته شد بسیار افسرده شد. برادرش اجازه نداد به کلاس زبان انگلیسی برود. برادرش به خواست او توجه نکرد و اورا با یکی از افراد طالبان که رفیق‌اش بود نامزد ساخت.»
او افزود «دخترکم خیلی کوچک بود. یک هفته پس از نامزدی برادرش او را لت‌وکوب کرد و گفت نامزدت دوست ندارد تو انگلیسی یاد داشته باشی او را درخانه قفل کرد حوالی ساعت ۸ بجه شب که رفتم او را صدا بزنم خود را به پنکه خانه اویزان کرده و جان باخته بود. هرچند این این درد سنگین جسم مرا هر روز آتش میزند اما کاری از دستم بر نمیاید .»
در همین حال حمیده حیدری فعال حقوق زنان در نیمروز به آمو می‌گوید که پس از تسلط طالبان بر افغانستان خشونت ها علیه زنان به طور وحشتناک افزایش یافته است .
او می‌گوید ، زنان بطور هدفنمند از تمام عرصه ها حذف شدند و این ممنوعیت ها و محدودیت زمینه ساز بسیاری از خشونت های خانوادگی است.
این فعال حقوق زنان در نیمروز افزود«در زمان حکومت جمهوریت با این باورها مبارزه می‌شد ولی بعد از تسلط طالبان این ازدواج ها بطور معمول انجام میشود. باور طالبان با باورهای دینی متفاوت است و ریشه در خرافات دارد».
پس از بازگشت طالبان به قدرت، این گروه وزارت امور زنان را لغو کرد و دفتر این وزارت را به وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان سپرد.
فعالان حقوق زن می‌گویند که نبود نهادی در افغانستان که بتواند از حقوق زنان دفاع کند و خشونت‌ها در برابر زنان را بررسی کند از مهم‌ترین علت‌های افزایش خشونت‌های خانوادگی است.
