افغانستان

همسرم معتاد بود من و کودکانم را معتاد ساخت

زبیده ۲۸ ساله، مادر سه فرزند قد و نیم قد است که بیش از سه سال می شود که معتاد است، زبیده می گوید که همسرش معتاد بود و او را با فرزندانش معتاد ساخت.

زبیده که هم اکنون در شهرک مهاجرین این ولایت در یک خانه نیمه کاره زندگی می کند در صحبت به خبرنگار تلویزیون آمو می گوید:« شوهرم ۱۱ سال پیش که بیکاری بود و چیزی در خانه نداشتیم به ایران رفت و معتاد شد، وقتیکه پس بیامد باز به معتادان دیگر به خانه می آمدند و دود که آنها می کردند ما را هم به همی راه کشاندند.»

زبیده که اظهار پشیمانی می کند، می گوید که به دلیل نبود شفاخانه ویژه درمان زنان و کودکان معتاد در شرایط سخت و دشواری زمستان غور را سپری می کنند.

زبیده می خواهد درمان شود، او از مسئولان محلی طالبان و سازمان های ملی و بین المللی می خواهد تا زمینه درمان او و کودکانش را فراهم کنند.

افزایش نادارای و سردی هوا وضعیت خانواده های معتاد را بدتر ساخته است.

راضیه ۳۱ ساله، یکی دیگر از زنان معتاد در شهر فیروزکوه است، او که دو پسر جوان دارد نیز به خبرنگار تلوزیون آمو می گوید:« شوهرم معتاد است هردو بچه مه هم معتاد است، نداشتیم چیزی باز رفیق های بچه های ما و شوهرم معتاد بودند به خانه می آمدن و همی قسم شدیم.»

راضیه که بارها برای درمانش به شفاخانه بیست بستر ترک اعتیاد غور مراجعه کرده می گوید که در چند سال گذشته هیچ مسوولی برای درمانش کمک نکرده است.

راضیه گفت: «چهار بار به شفاخانه رفتم، اما هر بار به مه گفتند که جای به زنان نداریم شما بروید به خانه های تان همانجا شما را می بینیم.»

به گفته راضیه، چندباری که پزشکان برای درمان شان به خانه آمده اند، اما هیچ نتیجه نداده و نتوانسته که این عمل را ترک کند.

از سوی هم شماری از کودکان در غور که معتاد استند در وضعیت بسار ناگواری زندگی می کنند.

یک کودک ۱۳ ساله که خودش را زیبر معرفی می کند با چند کودک معتاد دیگر در یکی از ویرانه های شهر فیروزکوه زندگی می کند.

زبیر به خبرنگار تلویزیون آمو می گوید:« پدر و مادرم معتاد هستند، آنها که در خانه همی عمل را داشتند مه را هم تشویق کردند که مواد مخدر استفاده کنم. وضعیت خانه ما خیلی خراب است، ما از مردم گدای می کنیم، کارتن و آهن کهنه ها را جمع می کنیم می فروشیم و چنددانه نان می گرفتیم باز نشد دیگه به این حالت افتادیم، هوا سرد است ما هم میخواهیم که ترک کنیم کسی کمک ما نمی کند.»

با این حال، مسئولان در شفاخانه بیست بستر ترک اعتیاد غور می پذیرند که شمارمعتادان به ویژه زنان و کودکان معتاد به مواد مخدر در این ولایت روبه افزایش است و تلاش های آنان نیز به دلیل دسترسی آسان معتادان به مواد مخدر، نتیجه نمی دهد.

داکتر محمد عمر لعل زاد، آمرشفاخانه بیست بستر ترک اعتیاد غور به تلویزیون آمو می گوید:« متاسفانه تعداد معتادان روز به روز بیشتر میشه، زنان زیاد است کودکان معتاد وجود دارند، هرچند ما در خانه زنان و کودکان را تداوی میکنیم، اما مواد فروشان در سطح شهر زیاد است و این کار ما نتیجه بخش نیست.»

آقای لعل‌زاد ساخت یک شفاخانه ترک اعتیاد برای زنان و کودکان را در این ولایت یک نیاز اساسی می داند.

براساس اطلاعات مسئولان در شفاخانه بیست بستر ترک اعتیاد غور، از سال ۲۰۰۵ تا کنون بیش از ۵۰ هزار تن در این ولایت به مواد مخدر معتاد استند.