سمیرا که دانش‌جوی رشته اقتصاد است یک مرکز آموزشی را برای دختران در مغاره‌های بامیان ایجاد کرده است. سمیرا ۷۰ دختر و پسر را در این آموزشگاه آموزش می‌دهد.
کتاب‌های صنف اول تا دوازدهم به شمول زبان انگلیسی مضامینی استند که از دو سال به اینسو سمیرا دختران و پسران را روزانه در این آموزشگاه درس می دهد.
بانو سمیرا تاکید دارد« از وقتیکه در های مکتب ها و دانشگاه‌ها به روی دختران بسته شده است تصمیم من جدی تر شد که در این مغاره کوچک شمع‌ی را به سهم خود روشن نگهدارم تا دخترانی که از درس و تعلیم باز می‌مانند از اینجا درس بخوانند.»
این بانو، انگیزه خود را بخاطر ایجاد این کورس آموزشی دنبال کردن هدف زندگی خود میگوید: «زمانی ببینی هدف کسی نابود میشود خیلی سخت است و بخاطر همین که این ها ناامید و هدف شان نابود نشود و تا توانی که دارم تدریس میکنم و این شاگردان بتوانند درس های شان را بخانند. در های دانشگاه ها بسته است و از هدف خود بازمانده ام خیلی تحمل اش سخت است.»
پروین که صنف چهارم و یکی از شاگردان این مکتب خانگی است میگوید:« ما می ایم و در این مغاره کوچک درس میخانیم. ما می خواهیم که در های مکاتب را برای دختران باز کنند تا بتوانیم مکتب برویم.»
پروین به زبان کودکانه می گوید: «آرزو دارم که در این مکتب بیاموزم و در آینده داکتر شوم.»
سرور یکی دیگر از دانش آموزان این صنف است، او می گوید« درس میخانم و از این که در اینجا درس میخانم بسیار خوشحال استم.»
بربنیاد آمارهای سازمان ملل متحد، پس از تسلط طالبان بر افغانستان در حدود یک میلیون دختر از آموزش محروم شده اند. بسته شدن مکتب های دختران بالاتر از صنف ششم از سوی طالبان سبب شده است تا ده ها آموزشگاه پنهانی برای دختران ایجاد شود.
