بلاول بوتو زرداری، در گفت‌وگو با اسوشیتد پرس گفته‌است که پاکستان نگرانی‌های گسترده‌ی خود را درباره‌ی حضور گروه‌های هراس‌افگن در افغانستان ابراز کرده‌است.
این مقام پاکستانی به این باور است که انزوای اقتصادی افغانستان، به «اقتدارگرایی و افراط گرایی» در این کشور دامن خواهد زد.
بلاول بوتو زرداری در سفارت پاکستان در واشنگتن گوش‌زد‌های بحث برانگیزی درباره‌ی همکاری مستقیم امریکا با طالبان ارائه کرده‌است.
وزیر امور خارجه‌ی پاکستان می‌گوید که جامعه‌ی جهانی، به ویژه ایالات متحده، باید با طالبان همکاری کند.
آقای زرداری در بخشی از مصاحبه‌اش گفته‌است که امریکا مدت‌ها است که با بسیاری از مقام‌های پاکستانی، درباره‌ی “رفتار دل‌سوزانه و پشتیبانی” از طالبان اختلاف دیدگاه دارند و اسلام آباد نگرانی‌های گسترده‌ی خود را با امریکا درباره‌ی “خشونت گروه‌های مسلحی که در دو دهه‌ی گذشته در افغانستان پناه گرفته‌اند”، در میان گذاشته‌است.
وزیر امور خارجه‌ی پاکستان افزوده‌است: «انزوای اقتصادی و محرومیت‌های افغانستان در زمان تسلط طالبان، تنها به اقتدارگرایی و افراط‌گرایی دامن می‌زند.»
وزیر خارجه‌ی پاکستان به این باور است که برای مبارزه با هراس افگنی در افغانستان، طالبان نیازمند همکاری استند.
زرداری ادامه داد: «برای این‌که آن‌ها ( طالبان) اراده‌ی خود را برای مقابله با سازمان‌های تروریستی نشان دهند، ما باید به آن‌ها کمک کنیم تا ظرفیت خود را برای انجام این کار به ما نشان دهند.»
در همین حال، سفیر و معاون نمایندگی ایران در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد گفت که افغانستان نباید «به محلی امن» برای گروه‌های داعش و القاعده تبدیل شود.
زهرا ارشادی، سفیر و معاون نمایندگی ایران در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد تأکید کرد: «مقامات هیأت حاکمه‌ی سرپرست افغانستان، باید متعهد به مبارزه با تروریسم، دادن تضمین همه گام‌های مناسب برای حمایت از اماکن دیپلماتیک و قنسولی علیه هرگونه صدمه و جلوگیری از حمله به اماکن، ماموران دیپلماتیک و کارمندان قنسولی باشند. افغانستان نباید دیگر به محلی امن، برای گروه‌های داعش و القاعده تبدیل شود.»
در همین حال، برخی از تحلیل‌گران سیاسی باورمند اند که امریکا با پاکستان پس از سال ۲۰۱۹ تلاش کردند که طالبان را در قدرت سیاسی شریک بسازند و به همین دلیل، دفتر طالبان در دوحه ایجاد شد و اکنون هم این دو کشور، در قبال افغانستان همکاری مشترک دارند.
شفیق‌الله شفیق، تحلیل‌گر مسایل سیاسی در این باره گفت: «دو تحلیل می‌تواند در ارتباط با منافع مشترک پاکستان و ایالات متحد امریکا مطرح باشد. تحلیل اول این‌که پاکستانی‌ها و امریکایی‌ها از سال ۲۰۱۹ تلاش کردند که طالب‌ها را در قدرت سیاسی افغانستان سهیم بسازند و براساس این موضوع، توافق‌نامه امضا شد.».
او ادامه داد: «در لابه‌لای توافق‌نامه‌ی دوحه، یک دولت مشارکتی مطرح بود؛ چیزی که پیوسته از سوی ایالات متحد امریکا و پاکستان در طی یک سال اخیر مطرح شده و توقع شان از طالبان در حقیقت، ایجاد یک دولت مشارکتی است. اکنون هم این دو کشور با هم، در پیوند به افغانستان همکاری مشترک دارند.»
در هفتادوهفتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد، رهبران بسیاری از کشورها -به ویژه کشورهای آسیای میانه- از حضور گروه‌های هراس افگن در افغانستان ابراز نگرانی کردند.
در این میان شهباز شریف، نخست وزیر پاکستان، در سخن‌رانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل متحد گفت که اسلام‌آباد با جامعه‌ی جهانی، نگرانی مشترک درباره‌ی تهدید گروه‌های هراس‌افگن از افغانستان دارد.
او از القاعده، داعش، تحریک طالبان پاکستان و برخی گروه‌های دیگر به‌مثابه‌ی تهدیدی یاد کرد که باید به‌گونه‌ی جدی با آن‌ها برخورد کند.
پس از آن‌که هواپیمای بدون سرنشین امریکایی، ایمن الظواهری رهبر القاعده را در کابل هدف قرار داد، کشورهای جهان به تعهد طالبان مبنی بر این‌که به گروه‌های هراس‌افگن اجازه نمی‌دهند که از خاک افغانستان برضد کشور دیگری استفاده شود، مشکوک و بدبین شدند.
